HARRY POTTER 1 FELSEFE TAŞI

6) GECE YARISI DÜELLOSU

   Harry hayatı boyunca Peter Petigrew'den başka hiç bir insandan bu kadar nefret edeceğini hiç  düşünmemişti. Ama bu Draco Malfoy ile tanışana  kadardı. Onun ailesi ile ilgili bir çok şey duymuştu. Ölüm yiyen bir baba Sirius'un kuzeni olan bir anne ve hoş olmayan bir kaç ayrıntı vardı. Birinci sınıf  Gryffindor'lar Slytherin'lerle sadece iksir dersine birlikte giriyorlardı bu yüzden Malfoy'a aldırdıkları yoktu. Daha doğrusu, Gryffindor salonuna bir yazı asılmadan önce, Perşembe günü uçma dersleri başlıyordu- Gryffindor'larla Slytherin'ler birlikte çalışacaklardı. Gryffindor'lar yazıyı okuyunca homurdanmaya başladılar.

    Ron ise bu derste başarısız olup Malfoy'un önünde rezil olmaktan korkuyordu. Harry  ise onun gibi düşünmüyordu ona "Rezil olup olmayacağını bilemezsin ki, Malfoy'un böbürlendiğini ben de duydum, Quidditch'te onun üstüne yokmuş. Bana sorarsan düpedüz palavra "

    Malfoy uçma konusunda gerçekten de susmak bilmiyordu. Yüksek sesle, birinci sınıf öğrencilerin Quidditch takımlarına alınmadıklarından yakınıyor, helikopterli Muggle'lardan son anda nasıl kaçtığına dair uyduruk masallar anlatarak böbürleniyordu.

   Ron'un asıl derdi kendi abilerine karşı küçük düşme korkusuydu. Charlie kendi döneminde Gryffindor takımında arayıcı olarak görev almış ve bir efsane olmuştu. Tıpkı James Potter gibi onun adı da özel korumalı kupa salonunda özel dolapta altın harflerle yazılıydı. İkizler ise halen takımda vurucu olarak görev yapıyorlardı. Takım kaptanı Oliver Wood onlar için başlı başına birer ayaklı Bludger derdi.

   Hermione ve Neville ise havada olmaktansa ayaklarının yerde olmasını tercih ediyorlardı. Neville oldukça unutkan ve sakar olduğu için anne ve babası onu süpürgeden uzak tutmuşlardı. Hermione  ise böyle bir dersi normalde kitaplardan öğrenebileceği bir şey olmadığını bildiği için sevmiyordu. Harry'e babasından ve Remus Amcasından iki tane mektup geldi. İkisi de ona bu ders ile ilgili bol şans diliyordu. Babası ona şansın her zaman onun yanında olacağını söylüyordu. Harry aslında bu derste başarılı olacağını düşündü. Beş yaşından beri tek başına uçabiliyordu.

   O gün sabah kahvaltıda Neville'e bir paket geldi, oldukça büyük bir paketti. Annesi ve kız kardeşi Nicol'den geliyordu. Bir hatırlatmaca ve büyük bir kitaptı. Neville hatırlatmacaya baktı ve onlara "annem ban bir hatırlatmaca göndermiş ama bir sorun var. Neyi unuttuğumu bile unutmuşken nasıl bileceğim. Nicol ise bir süre önce aradığım bir kitabı bulup bana yollamış. Bu kız benden daha iyi hiç bir şeyi unutmuyor," diye konuştu.

   Harry kitabın Bitki Bilim dersi ile ilgili olduğunu fark etti. Neville bugüne kadar iyi olduğu tek ders Bitki Bilim'di. Bu derse karşı özel bir ilgisi olduğunu biliyordu.

   O gün öğleden sonra üç buçukta Harry, Ron ve öteki Gryffindor'lar ilk uçuş dersi için merdivenlerden koşarak inip bahçeye çıktılar. Açık, esintili bir gündü, yemyeşil yamaçtan düz alana inerken ayaklarının altındaki çimenler hışırdıyordu, karşı yandaki Yasak Orman'ın ağaçları uzakta kara gölgeler içinde ağır ağır sallanıyordu.

   Slytherin'ler gelmişlerdi bile, yirmi tane saplı süpürge düzenli bir biçimde yere sıralanmıştı. Harry daha önce Sirius, Fred ve George'dan okul süpürgelerinden yakındıklarını duymuştu, söylediklerine bakılırsa, çok havalanırsan bazıları titremeye başlıyor, bazıları da hafifçe sola çekiyormuş.

    Öğretmenleri Madam Hooch da geldi. Kısacık kır saçları, atmaca gibi sarı gözleri vardı.

"Ne bekliyorsunuz öyle?" diye haykırdı. "Herkes bir süpürgenin yanına geçsin. Hadi çabuk olsanıza!"

   Harry süpürgesine bir göz attı. Pek eskiydi doğrusu, ucundaki süpürge çalıları aynı yöne uzanmıyordu değişik yönlere fışkırıyordu sanki.