What Is Love?

C4 Three Day Rule

HYE SHIN'S POV👩

Tinawagan ako ni Kevin, kaya pinuntahan ko siya agad sa rooftop. Alam kong may plano na siyang umamin kay Chan Mi, sinabihan ko na siyang baka ma'busted lang siya pero pinagpatuloy niya parin kaya ito ang napala niya.

"Sinabi ko na kasi sa'yo eh."

Kevin: Akala ko kasi mahal niya rin ako.😢

"Hayaan na muna natin siya, nagulat lang siguro yun kanina. Give her space, 'wag ka munang magparamdam ng 3days, and we'll see kung anong mangyayari."

Kawawa naman si Kevin, parang nalugmok sa utang ang itsura niya ngayon. Ito naman kasing bestfriend ko eh, lagi nalang takot. Simula ngayon hindi ko na siya kukulitin about kay Kevin, hahayaan ko na siyang makapag isip. Tingnan natin. Pero sana hindi na siya magmatigas pa, sana hayaan na niyang magbukas yang puso niya.
Buti nalang kami ni Minho, sa awa ng Diyos 2 years and 7months na kami 😍 Marami na kaming napagdaanang problema pero eto parin kami nananatiling matatag.
By the way, as you can see/read ako nga pala si Park Hye Shin, 16 years old 1st year high School sa Shinwa University, Maganda, sexy, mabait, sweet at syimpre mayaman. Hahaha sorry, may pagka'mayabang talaga ako😂

(Kinabukasan) Day1. Sabay kaming pumasok ni Chan Mi, kinuwento niya sa'kin yung nangyari. Halata sa mga mata niya na umiyak siya kagabi.

"Hayaan mo na. Total dyan ka naman masaya, kaya okay lang yan, you don't have to feel the guilt."

Nagulat siya sa sinabi ko. Kilala niya naman ako eh, na kapag about dyan ang pinag uusapan lagi ko siya pinagagalitan at pinagsasabihan. Pero ngayon pa'easy easy nalang ako, gusto ko kasing makarealize siya , gamit ang sarili niyang puso at isip na mahal niya si Kevin, at gusto kong maintindihan niya na part ng pagmamahal ang masaktan.

Nasa school na kami, halata sa kanya na wala siyang ganang pumasok. Alam kong her heart is not feeling well. 😅Pagkatapos ng class, pumunta kami sa cafeteria at himala sa mga himala, kunti lang ang binili niyang pagkain. At nung umupo na kami, halos nga hindi siya kumakain. Parang lutang 'tong isang to. Natutuwa ako dahil sa nakikita ko, parang hindi siya sanay na wala si Kevin and that's a good thing, kaya lang in the other side nalulungkot ako kasi alam kong nahihirapan na siya.😢

CHAN MI'S POV👩

Tatlong araw na ang nakalipas magmula nung nagtapat sa'kin si Kevin, tatlong araw na ang lumipas na hindi ko siya nakikita, tatlong araw narin akong walang ganang kumain at pumasok sa school at tatlong araw na akong parang zombie dahil sa pamumugto ng mga mata ko. T_T Hindi ko na kaya, ngayon ko lang ulit naramdaman yung sakit, at yung malala pa dito dahil sa ginawa ko kaya ako nasasaktan ng ganito, pinairal ko kasi ang takot ko.T_T Yung bestfriend ko naman hindi ko mapagsabihan ng dinaramdam ko ngayon. Pagagalitan lang ako nun eh, sasabihin sa'king 'Yan kasi, pinakawalan mo pa, yan tuloy ikaw ang iiyak iyak ngayon'T_T

Gabi na, pero nandito parin ako sa school, tinext ko si Hye Shin na may sasabihin ako sa kanya. Pinapunta niya ako sa rooftop. Nang makarating ako sa rooftop nakita ko siya at yinakap ko ng mahigpit ang bestfriend ko, saka ako umiyak ng umiyak.

Hye Shin: Shhh. Okay lang yan.

"Namimiss ko na siya eh. Naiinis ako sa sarili ko dahil mas pinairal ko yung takot ko, kahit na alam ko na sa sarili ko na mahal ko naman talaga siya. Ang tanga ko kasi pinakawalan ko pa siya. Ngayon, eto tuloy ako, parang ewan sa kakaiyak. T_T"

Hye Shin: Alam ko, matagal ko nang nababasa sa mga mata mo. 'Wag kang mag alala magiging okay rin ang lahat.

Pagkatapos nun, umuwi na kami. Kahit papano, gumaan narin ang pakiramdam ko.

(Kinabukasan) Paggising ko, wala na si Hye Shin, baka may date sila ni Minho kaya nagmadaling umuwi. Nagmumog ako at naghilamos then nagtimpla lang ako ng gatas, wala akong ganang kumain. Habang nakatunganga ako sa mesa, biglang may nag doorbell.

KEVIN'S POV👦

Nasaktan ako nung binaliwala lang ni Chan Mi yung pagtatapat kong mahal ko siya, pero kahit ganun naiintindihan ko siya, siguro nga tama si Hye Shin kailangan niya lang ng time and space para makapag-isip. At isa pa, nabigla yata siya sa mga pangyayari kaya ganun.

Tatlong araw na simula nung nangyari yun, bigla akong tinext ni Hye Shin, pumunta raw ako sa rooftop para marinig ko yung sasabihin sa kanya ni Chan Mi. Then, pumunta nga ako sa rooftop at nagtago lang ako. Dumating narin si Chan Mi at yinakap niya si Hye Shin, iyak siya ng iyak.

Hye Shin: Shhh. Okay lang yan.

Chan Mi: Namimiss ko na siya eh. Naiinis ako sa sarili ko dahil mas pinairal ko yung takot ko, kahit na alam ko na sa sarili ko na mahal ko naman talaga siya. Ang tanga ko kasi pinakawalan ko pa siya. Ngayon, eto tuloy ako, parang ewan sa kakaiyak. T_T

Namimiss na rin kita Chan Mi T_T

Hye Shin: Alam ko, matagal ko nang nababasa sa mga mata mo. 'Wag kang mag alala magiging okay rin ang lahat.

Pagkatapos nun, umuwi na sila at umuwi narin ako.

(Kinabukasan) Maaga akong nagising, bumili ako ng pagkain, alam ko namang yun talaga ang gusto ni Chan Mi at isa pa nabanggit ni Hye Shin na ilang araw na raw walang ganang kumain si Chan Mi kaya bumili ako ng maraming pagkain, then bumili rin ako ng teddy bear at flowers. Pagkatapos, pumunta ako sa bahay niya then nagdoorbell ako. Pagbukas niya ng pinto nagulat siya, at bigla niya akong yinakap ng napaka'higpit, then nagsimula na siyang umiyak.

Chan Mi: Saranghaeyo Kevin-ssi. Mianhae.

"Mahal din kita Chan Mi. Okay lang yun, naiintindihan naman kita.😊"

Then kumawala na siya sa yakap, pinunasan ang luha at ngumiti, parang may sapi. 😂Ginugutom lang yata 'to. 😅

"Tara, kain na tayo.😄"

Sabi ko na nga ba eh. 😅 Kumain na nga kami, ang takaw niya talaga. 😂 Pero kahit ganun, mahal ko siya. 😄 Binigay ko sa kanya yung flowers at yung teddy bear. Tinanggap niya naman ito.

Chan Mi: Ayokong binibigyan mo ako ng mga ganito, sobrang cheesy. Pagkain lang sapat na sakin.-_-

Nginitian ko lang siya. Ibang iba talaga siya sa lahat.

Chan Mi: Saan ka pala nagpunta? Ba't hindi ka nagpapakita sa'kin? Siguro naghanap ka agad ng iba nuh?-_-

"Ikaw talaga. Kahit kalian hindi ko magagawa sa'yo yun 😊"

Pagkatapos naming kumain, nanuod kami ng movie.

"Chan Mi, maligo ka na nga. Ang bantot mo na eh. 😅"

Chan Mi: Sasapakin kita dyan eh.-_-

"Ang brutal mo naman😂"

Chan Mi: Joke lang naman. Sge maliligo muna ako.😄

"'Wag na, hindi ka naman talaga mabaho eh."

Chan Mi: Nakakainis ka talaga. -_-

Naligo na siya, habang ako nanunuod lang ng movie. Pagkatapos niyang maligo bumaba na siya, at pinagpatuloy na namin ang panunuod ng movie.

"I'm happy that I already have you.😊" Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ito.

"Me too.😊" Then she lean on my shoulder.

The other day kinuwento ko kay Jeremy na kami na ni Chan Mi.

Jeremy: Talaga bro?😄Masaya ako para sa'yo. :D

"Salamat. Sisiguraduhin ko talagang hindi niya pagsisisihan na binigyan niya ng chance ang relasyon naming dalawa. 😊"

Jeremy: Kasalan na ba agad ito?

"Gago! Mga bata pa kami. Syimpre sa tamang panahon na. 😅"