Gözlerimi açtığımda ilk olarak benden üç yaş büyük olan kuzenimle karşılaştım. "Bir sorun mu var?" diye sorunca gözlerini benden kaçırınca bir sorun olduğunu anladım. "Ahmet söylesene." diye üsteleyince o simsiyah gözlerini gözlerime dikti. "Bir kaç hafta içinde evlendiriliyoruz" diyince şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemedim. Ahmet hala aptal aptal bana bakıyordu. Koyu kahverengi gözlerimi gözlerine dikip "Defol odamdan, öyle bişey olmıyacak." dedim ve sinirle ayağı kalktım. Kolunu sertçe çekiştirip onu odamdan dışarı attım ve kapımı kilitledim.Yere yavaşça oturdum, başımı ellrimin arasına aldım ve be yapacağımı düşünmeye başladım. Kaçabilirdim mesela halamdan yardım isteyebilirdim. Baba tarafım Siirtli değildi İzmirliydi ama babamın anneme olan aptal aşkı yüzünden o ne derse onu yapıyordu ya da dayılarıma olan korkusu yüzünden. Düşüncelere dalmışken kapım sertç yumruklanmaya başladı ve birden annemin o iğrenç sesini duydum. "Ne kadar büyük bir terbiyesizlik yaptığını biliyormusun sen aptal kız? Kocan olacak adama nasıl öyle davranırsın? Onsekiz yaşına kadar sabrettik daha ne istiyorsun? Bak ablana ondört yaşında gelin gitti. Azcık şükretmeyi bil."diye aralıksız bağırdı. Hiç ses gelmeyince gittiğini düşünüp yavaşça ayağı kalktım. Ama tekrar bağırmaya başladı "Yarım saat içinde hazırlan çeyiz alışverişine çıkıyoruz. Eğe hazır olmazsan bu sefer babanı göndericem anla artık." dedi ve ayaklarını yere vura vura kapımın önünden gitti. Yatağımın üstüne oturdum, gözlerim yanmaya başladı. "Hayır ağlamıycaksın Duru ağlamıycaksın" dedim kendi kendime. Telefonumu cebimden çıkardım ve halamı aramaya başladım.Telefon 2. çalışında açıldı. Halam neşeli bir sesle "Canım benim nasılsıııın?" dedi, onun bu enerjisine her zaman hayran olmuşumdur o da hep benim sakinliğime hayran olduğunu söylerdi. "Hala konuşmamız gereken çok önemli bir şey var." dedim ciddi bir ses tonuyla. Halam ilk önce bir şey demedi sonra endişeyle "Ne oldu bir sorun mu var?"diye sordu. Anında cevabı yapıştırarak "Beni kuzenimle evlendiriyorlar." dedim. Halamdan ses gelmeyince konuşmaya devam ettim "Tabi ki ben evlenmiycem sadece kaçmamda yardım edermisin diye sorucaktım eğer etmek istemezsem seni alarım ve kendi başımın çağresine kendim bakarım." dedim. Halam derin bir nefes aldı ve "Akşama eşyaların hazır olsun seni almaya geliyoruz, o zamana kadar bişey belli etme."dedi. Tamam deyip telefonu kapattım daha da konuşmaya gerek yoktu zaten. Altıma bir kot geçirdim ve üstüme de uyduruk bir kazak giydim, gür siyah saçlarımı da hemen tokayla tutturdum ve odamdan çıktm. Salondan geçerken babam arkamdan seslendi. "Duru bir sorun çıkarırsan sana yapıcaklarımı biliyorsun." dedi. Onu hiç takmadan yürümeye devam ettim. Ta ki kuzenimle çarpışana dek
