Να με προσέχεις #WSA18

Ενα κακο όνειρο ή....;;;

Μια συνάντηση, ένα τυχαίο γεγονός, ένα βλέμμα και ένα γλυκό φιλί μόνο ανάμεικτα συναισθήματα είχαν αφήσει  στους ήρωες μας. Από την μία η Μαρία μόλις γύρισε σπίτι και αφού βεβαιώθηκε πως οι γονείς της κοιμόντουσαν αλλά και η αδερφή της για ακόμα μια φορά έλειπε σε από εκείνα τα κλαμπ με την ξέφρενη μουσική, πήγε ήρεμη στο δωμάτιο της και αμέσως ξάπλωσε στο κρεβάτι σκεπτόμενη την σημερινή της μέρα. Δεν περίμενε ποτέ πως η σημερινή μέρα θα εξελισσόταν με αυτόν τον όμορφο τρόπο. Ο Ιάσωνας είναι ο άντρας που ονειρεύεται κάθε γυναίκα και ενώ θα μπορούσε να είχε όποια ήθελε, εκείνος διάλεξε να είναι μαζί της. Στην αρχή της φαινόταν αδιανόητο που ένας τέτοιος άντρας θα διάλεγε να είναι μαζί της και όμως εκείνος ήταν τόσο απλός, τόσο γλυκός , τόσο σωστός και τόσο μα τόσο όμορφος . Ερχόταν ξανά και ξανά στο μυαλό της το όμορφο και αψεγάδιαστο πρόσωπό του και ακόμα προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει πως είχε περάσει τόσες ώρες μαζί του και στο τέλος τόλμησε να τον φιλήσει στο μάγουλο του. 

Μόλις σκέφτηκε το φιλί της καθώς και το ξαφνιασμένο πρόσωπό του , αμέσως στο πρόσωπό της χαράκτηκε ένα χαμόγελο. Της άρεσε που ήταν παράτολμη μαζί του , της άρεσε που του έδειξε τον πραγματικό της χαραχτήρα σε αυτήν την  ξέφρενη βόλτα στον λούνα πάρκ. Κανένας μέχρι τώρα δεν της έδειξε έστω και την συμπάθεια του , ούτε καν οι γονείς της και σε αυτό έφταιγε η άσχημη εμφάνιση της. Αντίθετα ο Ιάσωνας την κοίταξε βαθιά, είδε πιο πέρα από την εμφάνιση της , είδε την ψυχική της ομορφιά και αυτό ήταν κάτι που την γοήτευσε σε αυτόν. Η ματιά της στράφηκε στο χέρι της εκεί που ήταν γραμμένο το τηλέφωνο του και αμέσως αισθάνθηκε να βρίσκεται σε δίλημμα. Τι να έκανε να τον έπαιρνε τηλέφωνο τέτοια ώρα , να του έστελνε το μήνυμα ή απλά να μην έκανε τίποτα; Πήρε το κινητό της και για  αρχή αποθήκευσε το νούμερο του στο κινητό της με ψευδώνυμο, ώστε να μην καταλάβει κάτι κάποιος μέσα στο σπίτι, ειδικά η αδερφή της. Κοίταξε την ώρα και αποφάσισε να δείξει λίγη ακόμα τόλμη σήμερα και να του στείλει μήνυμα. 

Από την άλλη ο Ιάσωνας γύρισε σπίτι του με ένα μόνιμα χαραγμένο χαμόγελο στο πρόσωπό του. Αφού έβαλε ένα ποτήρι ουίσκι, κάθισε στον καναπέ και αναλογιζόταν την σημερινή του ημέρα, η οποία εξελίχθηκε με το καλύτερο τρόπο αλλά και με τον πιο όμορφο. Αυτή η κοπέλα ήταν κάτι το ανεπανάληπτο , κάτι το ακατέργαστο αλλά και συνάμα μια πανέξυπνη κοπέλα με ώριμη σκέψη. Αυτό που του έκανε όμως εντύπωση ήταν ο φόβος στα μάτια της , ήταν κάτι που δεν μπορούσε να ξεχάσει με τίποτα. Προσπαθούσε να καταλάβει αυτό που την φόβιζε περισσοτερο και στο μόνο συμπέρασμα που μπορούσε να βγάλει ήταν ότι φοβόταν τους γονείς της, διαφορετικά γιατί να μην την άφηνε κάτω από το σπίτι της; Αυτή η κοπέλα ήταν ένα ακατέργαστο διαμάντι και ο Ιάσωνας είχε σκοπό να το ανακαλύψει και θα της έδειχνε με κάθε τρόπο ότι ο φόβος δεν είναι τρόπος ζωής. Καθώς ήπιε μια τελευταία γουλιά από το ποτό του, αποφάσισε πως ήταν ώρα να ξεκουραστεί αλλά ξαφνικά ο ήχος του μηνύματος ήχησε στο κινητό του. Αμέσως αναρωτήθηκε ποιος θα μπορούσε να είναι τέτοια ώρα . Μόλις κοίταξε το νούμερο , του ήταν παντελώς άγνωστο και έτσι από περιέργεια το άνοιξε για να δει ποιος ήταν.