κεφάλαιο 2♡

22 5 0
                                    

Καθίσαμε στα θρανία όπως θέλαμε για την πρώτη ώρα. Εγώ κάθισα με την Άννα. Μπαίνει μέσα η καθηγήτρια και αρχίζει τα συνηθισμένα: "είστε τώρα στο Λύκειο...τέρμα ο χαβαλές...μεγαλώσατε πια" κτλ. Φυσικά εγώ με την Άννα δεν ακούσαμε τίποτα και αρχίσαμε να λέμε τα νέα μας από το καλοκαίρι:

Εγώ: μαυρισες αρκετά βλέπω...
ΆΝΝΑ: Ναι ήμουν δύο μήνες στη θάλασσα στο εξοχικό των γονιών μου
Εγώ: Τέλεια...πως πέρασες??
Α: Μια χαρά. Εεεε....
Εγώ: ωωχ τι σημαίνει αυτό το "εεε"???
Α: γνώρισα και ένα αγόρι
*ξαφνικά ξεχνάω από τον ενθουσιασμό μου ότι βρίσκομαι στην τάξη*
Εγώ: ΠΟΙΟΝΝΝ????
Καθηγήτρια: ησυχία παρακαλώ βρίσκεσαι σε τάξη όχι στην παραλία πλέον
Εγώ: Συγγνώμη...
Α: λοιπόν σκασε και άκου τώρα... Τον γνώρισα στη θάλασσα και μιλούσαμε κάθε μέρα και την τελευταία φιληθηκαμε!!!
Εγώ: Αλήθεια?!?! είσαι τοοοσο τυχερή...Μόνο εγώ θα μείνω μόνη μου με 60 γάτες
Α: χαχα...δεν νομίζω...κοίτα πως σε κοιτάει ο Φίλιππος
Εγώ: μπααα είμαστε φίλοι
Α: καλά ό,τι πεις

Και έτσι πέρασε ευχάριστα το πρώτο δίωρο.

Στο διάλειμμα είπαμε τα νέα και στην Ευγενία, η οποία ενθουσιαστηκε με τις επιτυχίες της Άννας.

ΕΥΓΕΝΊΑ: Πω πω μπράβο γλυκιά μου... Ελισαβετακι αντε και η σειρά μας..
Εγώ: εεεμ αν πας να μιλήσεις στον Σπύρο που σου αρέσει εδώ και κάτι μήνες
Ευ: αφού ντρέπομαι και το ξέρειιιις...
Α: εεε να ξεντραπεις
Ευ: Ναι φέτος νομίζω θα βρω το θάρρος να του μιλήσω
Εγώ: αααχ τέλεια

*κουδούνι*
Α: αντε να πηγαίνουμε σιγά σιγά
Εγώ: όχι βαριεμαιιι
Ευ: ρεε σκασε πρώτη μέρα είναι...τι θα κάνεις την υπόλοιπη χρόνια??
Α: θα βαριέται λογικά
Εγώ: πολύ αστείο Ανν
Α: έλα κουνήσου

Μπαίνουμε στις τάξεις μας και καθόμαστε στις θέσεις που είχαμε καθίσει και πριν.

Καθηγητής: Όλοι όρθιοι ΑΜΈΣΩΣ
Άννα: *ψιθυριστα* κάποιος ξύπνησε άσχημα
Εγώ: εμένα μου λες...
Καθηγητής: θα σας βάλω εγώ σε θέσεις...και τις κουβέντες με τους φίλους σας να τις ξεχάσετε στο μάθημά μου!
Α: *ψιθυριστα* καλά ντεε

Αφού άλλαξε θέσεις σε όλους στον πίνακα είχαμε μείνει εγώ, ο Άρης (ένας συμμαθητής μου που ήταν ναι μεν ωραίος αλλά λίγο ψώνιο), η Ευγενία και ο Σπύρος.

Καθηγητής: λοιπόν...η Ευγενία με τον Σπύρο και η Ελισάβετ με τον Άρη
Εγώ: *από μέσα μου* οχιιι...δεν μπορούσε να με βάλει με την Ευγενία ρε γαμωτο...

Καθόμαστε και ο Άρης μου ρίχνει μια αδιάφορη ματιά, την οποία του ανταποδίδω.
.
.
.
*κουδούνι*
Καθηγητής: μην ξεχάσετε τις σπιτικές εργασίες σας
Όλοι:* με βαριεστιμενη φωνή* ναιι

Βγαίνουμε επιτέλους για διάλειμμα και καθόμαστε με τα κορίτσια σε ένα παγκάκι στο προαύλιο.

Ευγενία: ΕΊΜΑΙ ΤΡΕΛΆ ΕΝΘΟΥΣΙΑΜΕΝΗ...
Άννα: λογικό...κιεγω με την Κατερίνα καλά είμαι. Εσύ Ελισάβετ?? Ωραίο παιδί ο Άρης ο διπλανός σου εε.?
Εγώ: Ναι αλλά λίγο ψώνιο και δεν μιλάμε καθόλου...δεν περνάνε τα δώρα χωρίς κουβέντα
Ευ: έλα μην παραπονιέσαι θα τα βρείτε...ΌΠΩΣ ΚΙΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΣΠΎΡΟΟΟΟ
Α: εεε σςςς θα σε ακούσει κανένας
Ευ: Ναι δίκιο έχεις...
Α: πάντως εγώ πιστεύω ότι η Ελισάβετ θα αρχίσει να αρέσει στον Άρη...
Εγώ: ιουυ με τίποτα...Εγώ με αυτόν?? Ποτέ
Α: καλααα ό,τι πεις...θα δούμε.. 

Αυτό ήταν...πως λέτε να εξελιχθεί η σχέση της Ελισάβετ μας με τον Άρη??
Λέτε η Ευγενία να μιλήσει στον Σπύρο?? Θα δούμε..
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο...
Φιλάκια 🍦💘

Αγάπες στα θρανία Donde viven las historias. Descúbrelo ahora