Years (Larry Stylinson)

CHAPTER 13

Louis üstündeki yorganı yere atarak ayağa kalktı ve sıralamaya başladığı küfürlerle koridora çıktı."Siz ikiniz çok oldunuz ama!Daha güneş bile doğmadı ama kavga ediyorsunuz,bıktım sizden!"Harry duyduğu seslerle gözünü ovuşturarak odasından dışarı çıktı ve birbirine ölümcül bakışlar atan Zayn ve Liam'a ardından esneyen Louis'e baktı.

"Kızılması gereken kişi ben değilim Louis!Telefonumun şarjı bitmek üzere ve o şarj aletimi çalmış!"

Zayn bıkkınlıkla gözlerini devirdi."Ödünç aldım!Benimki bozuldu ne yapayım hem ne olur bir iki saat telefona bakmasan,erkek arkadaşın çok mu merak eder!?"Louis onlar birbirlerine bağırmaya devam ederken kendi şarj aletini getirmek için odasına girmişti ki az önce yere attığı yorganına takılıp düştü.

"Sikeyim!"Ayağına dolanan yorgandan kurtulmak için türlü hareketler yaparken Harry içeri girdi ve ona göre Louis'in sevimli bulduğu bu hali karşısında tebessüm etmeden duramadı.Louis'i durdurup onun ayağına dolanan yorganı sakin bir şekilde kendi tarafına çekti ve yatağın üstüne bıraktı."Uykumun içine ettiler Harry!"

"Umm...."

"Sadece ikimiz burada yaşarken ne güzeldi!"Yeşil gözler umutla parlayıp içtenlikle gülümsedi mavilere,her zaman Harry'nin söylemek isteyipte bir türlü söyleyemediği o cümleyi Louis'in ağzından duymak çok güzel hissettirmişti.

'Sadece ikisi'....

Harry Louis'e sarılıp yanağını öptü."Öyleydi Louis"Louis olası bir öpüşmeden kaçınmak için hemen kendini geri çekti."Ben çıkıyorum sürtükler!"Zayn'in sesinin ardından bir kaç devrilme sesi sonrası Liam konuştu."Ortalığı yıktın resmen!Kapamasana kapıyı bende çıkıyorum!"Harry Louis'e hak verdiğini göstermek istermiş gibi kulaklarını kapatıp bağırışma seslerinin kesilmesini bekledi.

"Bak işte,her sabah bu iki salağın seslerine uyanıyorum,bu eziyet değil de nedir!?"Harry için de bu çok sinir bozucu bir durumdu ama her sabah Louis'in sinirlenip görünmeyen dikenlerini çıkarması onun gününün güzel başlamasına sebep oluyordu,sinirli ve bir o kadar da şımarık Louis onun favorisiydi.

Daha doğrusu Louis Tomlinson bu dünyada zirvede duran tek kişiydi Harry'e göre.

Louis poposunu kaşırken televizyonunun altında geçen yazıları net okuyamadığından biraz daha eğildi ve gözlerini kısarak okumayı denedi,bu her zaman ki gibi Harry'nin dikkatini çekmişti,artık Louis'in gözlerinde bir sorun olduğundan adı gibi emindi."Loueh?"

"Hmm?"

"Sana dediğim randevuyu aldın mı?"Louis kumandayı bulabilmek için yastıkları aşağıya atmaya başladı."Ne randevusu?"

"Göz doktorundan randevu alacaktın ya hani,sürekli gözlerini kısıyorsun ve bu beni endişelendiriyor"Louis gözlerini devirip koltuğun minderini kaldırdı."Nerede bu sikik şey!?"Harry elindeki magazin dergisini homurdanarak kapattıktan sonra ayaklandı ve Louis'in kolundan tutarak sürüklemeye başladı."Harold ne halt ediyorsun!?"

"Göz doktoruna gidiyoruz!"Louis dişlerini sıkıp itiraz etmeye hazırlanmıştı ki Harry ellerini onun ağzına koydu."Alt tarafı bir göz doktoru Louis,kıçına iğne yapmayacaklar!"

Harry bu sefer tüm cesaretini toplayıp baskın karakter olmayı başarabilmişti,tüm yol boyunca Louis her ne kadar sızlanıp,çocuk gibi yerinde tepinse de Harry kararından vazgeçmeyip onu sürüklemeye devam etmişti.Söz konusu olan onun erkeğinin sağlığıydı,tabi ki endişelenecek ve kaygı duyacaktı,Harry sonucu ne olursa olsun Louis için her şeyi gözü kapalı yapardı.

"Bak Harry sıra bize de gelmedi bence hala gitmek için çok geç değil!"Louis gözüne damlatılan damladan dolayı sürekli gözünü kırpıp duruyordu ve bu gerçekten çok rahatsız ediciydi ama farkında olmadan etrafındaki genç çocuklara ve kızlara pas da atmış oluyordu.