Farklı bir hayata yolculuk etmek gibiydi seni sevmek..
Ayrı bir dünyanın ruhu olmak gibiydi.. Ölü kadar huzurlu ama yaşamak kadar da acı..
Hayat gibi zor ama bir yapboz gibi de uğraştırıcı ve kolaydı..Seni sevmek tüm dünyevî şeylere bedeldi..
Seni sevmek ; anlatılabilir fakat kelimelerle canlandırılamayan bir şeydi.
Yanında kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir duyguydu..Sevmenin tarifi "sen" din benim içimde..
Yolculuk anındaki en keyifli düşünceydi seni sevmek.. Heyecanlanmak değil de kalp ritmini şekillendiren en güzel maneviyattı seni sevmek..
Heyecandan karnına ağrılar girmek değil de kalp atışlarının kelebek misali çırpınışlarıydı sanki seni sevmek.. Rüzgarda oradan oraya savrulan bir yaprak gibiydi de seni sevmek..Sonu olmayan bir yoldu sanki seni sevmek,yol tam bitecekken duyguların yeniden çiçeklenmesiydi..
Ahh seni sevmek..
Seni sevmek böyle garip bir şey işte..
Dile dökülebilen ama kalbimden asla çıkamayan,dilimden döküldükçe daha da kuvvetlenen böyle garip bir şey..
*
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR KADEH SEN
PoetryHiçbir şeyim kalmadı Her gün biraz daha yudumladığım Bir Kadeh Sen'den başka..