Almost is Never Enough

1

Almost is Never Enough

Waaaaahhhh...ano ba? Ganito na lang ba ang gagawin mo sakin? Magpapaulit ulit nalang ba tayo dito sa nararamdaman ko? Alam mo namang walang pag-asa di ba? Hindi pwede. Never ka nyang magugustuhan. Hindi sa negative thinker ako pero actions can tell.

Baka siguro hindi lang ako maganda? O mali ng pana si kupido at tumama sa iba. 

Naman oh... Pasaway ka naman kupido eh. Mahal ko na yata yung lalaking yun. Mukhang tinamaan ako sakanya. Pero tanggap ko naman eh. Tanggap kong never nya kong mapapansin at magugustuhan.

Papunta na ko ng library ng mapansin ko na madaming nagkakagulo sa cafeteria. Dahil curious ako sinilip ko naman. Pero nagkamali ata ako at dapat di ko na sinilip pa.

"Will you be my girlfriend?" yan mismo yung naabutan kong lumabas sa mga bibig nya ngayon... Yan yung mga katagang gusto kong marinig noon pa...Gusto kong sabihin nya pero bakit sa iba pa? Nandito naman ako ah. Nandito ako.

"Yes! yes!" sabi nung babaeng nakaupo na masayang masaya na inakay sya patayo mula sa pagkakaluhod nya tapos nagyakapan sila na parang walang tao sa paligid nila, na parang walang nasasaktan. Tapos sabay nilang binanggit yung magic word.

I love you...

Aw </3 Sana lumabas na ko agad para hindi ko na narinig pa.

Eexit na sana ako ng may umagaw ng atensyon ng mga taong nandun.

"JODI..." sigaw yan sa pangalan ko ng maldita kong kaibigan. 

Kumaway kaway sya sakin na parang walang eksenang naganap kani-kanina lang. Bastusan ba? Ganun talaga sya eh hahaha.

Napatingin sila lahat sakin. Alam ni Aldrick na gusto ko sya... Alam nya yun noon pa.Pero anong magagawa ko? Taken na sya. Edi ipagdiwang. Hahaha.

Ngumiti ako sa mga taong nandun. Napansin kong tumingin sakin si Aldrick. Masaya.Lol nya. Kala nya ah, kung pwede lang... Lalapitan ko sya ngayon din, at sisipain ko sya. Ingungudngod ko yung pagmumukha nila. Kala mo gwapo.

Wala akong ginawa kundi ang ngumiti. Ang ipakitang masaya ako kahit na dito sa kaloob-looban ko ay sobrang sakit. 

"Wahahaha. Kurt naman, sino bang *sniff nagsabing malungkot ako? Ang saya saya*sniff ko nga oh." sabi ko sakanya habang nasa may garden kami at naglalabas ako ng sama ng loob.

"Gaga ka talaga. May masaya bang umiiyak habang nagkukunwari? Wag na kasi yun. Ang ganda ganda mo, iniiyakan mo yung kutong lupa na yun. Eh bagay sila nung malanding linta na napili nya. Hindi rin sila magtatagal no, aha, napag-alaman ko kasing hindi nagseseryoso yung babaeng yun. Basta gusto lang nya ng nageeffort na lalaki.Hindi worth it sakanya ang lahat. Maghihiwalay din yun wahahahahahaha." sabi nya na nagevil grin pa. Hindi ko gaano nagets yung gusto nyang sabihin dahil sobrang sakit nang dibdib ko. Gusto ko lang ilabas to kahit ngayon.

Nagpaalam muna ko kay Kurt. Gusto kong mag-CR. Kanina pa kasi ko iyak ng iyak eh.Namamaga na din yung mga mata ko.

Naginsist syang samahan ako pero sabi ko okay lang. Kaya ko na.

Naglakad na ko papuntang first floor. Paakyat na ko ng biglang may natapakan akong madulas.

*kablaaaaaaaaaaaaaaggg 

Bwisit. Masakit na nga yung mga mata ko, tapos masakit pa pati pwet ko. Huhuhu. Ano pa ba talaga? Nanggigigil na ko ah. Bakit kasi ganito kasakit? Napaiyak na lang ako ng sobra.

"Jodi..."

Si Alec yun, yung kaklase kong ngayon na lang ulit pumasok, ngayon ko na lang ulit nakita ehehehe... Hindi ko alam kung bakit namumula sya at hindi makatingin sakin.

"Oh bakit?" sabi ko with matching punas punas sa mukha ko.

"Y-yung p-palda mo." nahihiya pa nyang sabi. 

Tinignan ko kung anong meron sa palda ko. Waaaaaaahhhhhh...

Binaba ko agad. Omg nakita nya yung underwear ko na may tatak na tweety bird at maraming dots... >_< 

Lupa bumuka ka na kainin mo na ko ngayon din >_< nakakahiya talaga.

"Tumayo ka na dyan, tweety bird este, Jodi." natatawang biro nya sakin. 

Wala akong masabi. Nekekeheye telege eh. Plemis po... >_< yung tipong nawala yung sakit na iniinda mo kasi napalitan ng hiya? Ganun po.

"Okay lang yan. Di ko sasabihin na nakita ko, Miss Tweety Bird :-)" pabulong nyang sinabi yan. Nakakakilabot yung boses nya. Feeling ko nagtaasan lahat ng balahibo ko. Kaya habang papalayo sya sakin, pinagmasdan ko na lang sya.