Sorry dat ik wegliep toen je me het meest nodig had. Een buitenstaander, een buitenbeentje als ik. Sorry dat ik mee lachte met de andere meisjes in de kleedkamer, wanneer je perongeluk je t-shirt binnenstebuiten aan had. Toen ze water over je broek gooiden, alsof je in je broek had geplast.
Ik had je kunnen helpen, je kunnen troosten. Je kunnen horen.
Sorry dat ik je niet hielp, niet troostte. Ik hoorde je wel, ik wilde het alleen niet. Ik dacht dat je het maar alleen aan kon. Dat je sterk genoeg was. Dat je sterker was dan ik.
