Οφείλω να ομολογήσω ότι έχει γίνει πολύ απότομος πράγμα που με τρομάζει αρκετά.
Μάζεψα όσο θάρρος είχα για να αρχίσω την συζήτηση μας.
"Απλώς..." Ένιωσα το στόμα μου ξηρό. Νομίζω χρειάζομαι κι άλλο νερό.
"Απλώς τι?" Ύψωσε το ένα του φρύδι.
Απλώς τα πράγματα μπερδεύονται. Χρειαζόμαστε την βοήθεια σου να βρούμε τον δολοφόνο και η Ροσελ ήταν μπλεγμένη σε μια ομάδα που φαίνεται να μισεί αλλά ζήτησε βοήθεια και δεν μου έχει πει ακόμα τι είδους ομάδα είναι αυτή. Με πιάνουν κρίσεις πανικού και το ΚΥΡΙΌΤΕΡΟ σε θέλω πίσω!
Ακούγεται τόσο μη πειστικό. Τουλάχιστον για εκείνον.
"Σήμερα όμως." Το βλέμμα του αγριεμένο. Τα σκούρα μάτια του είχαν σχεδόν αγγίξει το μαύρο.
"Χρειάζομαι την βοήθεια σου. Χρειαζόμαστε βασικά." Είπα γρήγορα.
Άφησε ένα μικρό γελακι να ακουστεί στην ησυχία του δωματίου.
"Τώρα δηλαδή με χρειάζεσαι?" Ρώτησε με ξεκάθαρη ειρωνεία στο λόγο του. Αυτό πλήγωσε.
Πάντα σε χρειαζόμουν Ήθαν. Απλά τώρα και να σου το πω αυτό το πολύ πολύ να μου μιλήσεις με ειρωνεία.
"Σου ζητώ απλά να μάς βοηθήσεις σε μια υπόθεση που είσαι πολύ σημαντικός."
Έδειχνε λίγο να το σκέφτεται και ύστερα η φωνή του ακούστηκε ήρεμη μα ειρωνική.
"Με έδιωξες. Τώρα θα υποστείς τις συνέπειες."
Παίρνω μια βαθιά ανάσα ώστε να ηρεμήσω έστω και λίγο από την νευρική ατμόσφαιρα.
"Ήθαν, δεν σου ζητάω μόνο εγώ να βοηθήσεις αλλά κι άλλα άτομα. Καν το για τους άλλους." Δίστασα λίγο για την επόμενη φράση γιατί σίγουρα ήταν και η πιο επίπονη. "Και άμα αυτό θέλεις, τότε μετά από αυτό σου υπόσχομαι ότι δεν θα με ξαναδείς."
"Και τι πρέπει να κάνω?" Με ρώτησε ψυχρά.
"Δεν μας έχει πει ακόμα η Ροσελ κάτι αλλά αναμένουμε για το τι θα ακολουθήσει." Όλες οι τελευταίες ώρες που πέρασα με την Ροσελ ξεδιπλωθηκαν στο μυαλό μου.
Για κάποιες στιγμές απλώθηκε σιωπή στο δωμάτιο μέχρι που η φωνή του Ήθαν βγήκε ψυχρή σαν πάγο, δίχως καμία ένδειξη συναισθήματος.
"Δεν έχεις ιδέα πόσο πόνεσα όταν έφυγες Γαβρι." Τα μάτια του με κοιτούσαν επίμονα, θαρρείς και ήθελε να με σκοτώσει. "Δεν με εμπιστεύτηκες. Νόμιζα ο,τι με εμπιστευοσουν όπως εγώ εσένα. Διότι αν με εμπιστευοσουν θα ήξερες ότι δεν θα έκανα ποτέ τίποτα για να σε πληγωσω."
YOU ARE READING
Sweet Psycho
Mystery / Thriller|Book 2| Διέσχισα αργά τον διάδρομο. Ο ήχος από το σύρσιμο του τσεκουριού ακουγόταν σε όλο το δωμάτιο και στο πέρασμα του άφηνε φρέσκο κόκκινο αίμα στο πάτωμα. Το κράτησα πιο γερά για να είμαι σε ετοιμότητα. Σταμάτησα απότομα μπροστά από τον σκοτε...
