Ακούμπησα τους καφέδες μας στο τραπεζάκι. Πήρε με απαλές κινήσεις το φλιτζάνι της και ήπιε μια γουλιά. Τα λεπτεπίλεπτα σοκολατί (🍫) δάχτυλα της έρχονταν σε αντίθεση με το λευκό φλιτζάνι. Σαγηνευτική εικόνα.
"Επικοινώνησα με την ομάδα μου και δέχτηκαν να μας βοηθήσουν." Η φωνή της ήρεμη, αντίθετα με την δικιά μου που ακουγόταν αγχωμένη.
"Και τι ομάδα είναι αυτή?"
Ξεφυσιξε και ύστερα το βλέμμα της στράφηκε ξανά σ' εμένα. Τα μάτια της τόσο μαύρα που χανοσουν μέσα τους.
"Θυμάσαι που σου είχα πει ότι με τον Bryan κάποτε ήμασταν καλοί φίλοι αλλά προτίμησε να πάει με την άλλη ομάδα που ήταν η χειρότερη?" Εγνεψα και συνέχισε. "Πριν από κάποια χρόνια ήμουν μέλος μιας ομάδας, η οποία παρόλο που ήταν ανεξάρτητη και μυστική είχε σχέσεις με κάποια μέλη της αστυνομίας. Αυτή ήταν η άλλη ομάδα που εκείνος την απέρριψε."
Έκανε μία παύση για να πιει λίγο από τον καφέ της ενώ εγώ πλέον την άκουγα με πώρωση.
"Είναι λίγα τα άτομα που εμπιστευόμαστε από την αστυνομία και φυσικά κανένας δεν μπορεί να μάθει την κρυφή μας ταυτότητα εκτός από τα μέλη."
"Τι εννοείς με το 'κρυφή ταυτότητα'?"
Χαμογέλασε.
"Υποθέτω δεν ήμαστε από τα καλύτερα άτομα για τον έξω κόσμο. Οι περισσότεροι από εκεί είναι δολοφόνοι."
"Δηλαδή και εσύ?" Τα μάτια μου γουρλωσαν.
"Ξέρεις ξεχωρίζω στην ομάδα για το καλύτερο σημάδι. Είμαι πολύ καλή στο να χειρίζομαι όπλα." Σχημάτισε ένα στραβό χαμόγελο στα χείλη της. "Αλλά όταν λέω δολοφόνους εννοώ άτομα σαν τον Ήθαν."
Προσπάθησα να μιλήσω αλλά καμία λέξη δεν έλεγε να βγει.
"Αλλά μην ανησυχείς θα συνεργαστούμε με τα άτομα που μού είναι πιο έμπιστα." Είπε και ήπιε κι άλλο από τον καφέ της. "Τι άλλο θα ήθελες να μάθεις?" Πρόσθεσε.
"Ποιος είναι ο σκοπός της ομάδας?" Η περιέργεια μου είχε χτυπήσει κόκκινο, θα μπορούσα να πω ότι ανυπομονώ να γνωρίσω αυτή την ομάδα αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη πως θα το μετανιώσω.
Έχουν γίνει τόσα και τόσα και θα μετανιώσεις αυτό?
"Σκοπός είναι να βρίσκουμε τους δολοφόνους όταν η αστυνομία αδυνατεί να το κάνει. Εξάλλου..." Το πονηρό χαμόγελο της εμφανίστηκε ξανά. "Είναι πιο εύκολο να προβλέψεις τις κινήσεις ενός δολοφόνου όταν είσαι ένας."
YOU ARE READING
Sweet Psycho
Mystery / Thriller|Book 2| Διέσχισα αργά τον διάδρομο. Ο ήχος από το σύρσιμο του τσεκουριού ακουγόταν σε όλο το δωμάτιο και στο πέρασμα του άφηνε φρέσκο κόκκινο αίμα στο πάτωμα. Το κράτησα πιο γερά για να είμαι σε ετοιμότητα. Σταμάτησα απότομα μπροστά από τον σκοτε...
