Secrets

Chapter6-"Keep Your Eyes Open"

Chapter6"KeepYourEyesOpen"

Jann'sPOV.  pagkatapos mawala ni Ms.Santiago nabalitaan ko kanina na nasa ospital si Johann biglaan nalang dawnag colapse ano kaya nangyari dun? napag pasyahan kong puntahan sya ngayong gabi na dahil di ako mapakali dito sa bahay gusto ko syang makita di naman siguro dahil yun sa mga nangyayari ngayon sa paligid? parang gusto ko nang pagsisishan na pumayag ako lumipat ng school.. habang nag lalakad ako papuntang ospital may nakita akong grupo ng lalaking nasa tapat ng grocery puro sila nakaitim... at parang pamilyar sakin yung ilan sa kanila.. oo parang kilala ko sila sino kaya ang hinihintay nila? napahinto ako sa pag lalakad ng may lumabas na ilang babae mula sa grocery di ako nag kakamali kilala ko nga sila sa mukha pero sa pangalan lalo na yung babae na yun... nagulat ako ng biglang nagsilingunan sila sa kinatatayuan ko binilisan ko yung paglalakad ko dahil baka makilala nila ko, bakit sa ganitong oras sila tumatambay? at magkakaibigan ba sila?.. HAIST! napabuntong hininga ako para akong detective sa isang pelikula na maraming kasong dapat isolve ang pag kakaiba nga lang ay wala akong ganong alam tungkol sa mga bagay bagay na nasa paligid ko... nang makapasok akko ng ospital pumunta agad ako sa kwarto na sinabi ng kaklase namin room 206B daw... kumatok muna ko bago pumasok "Pasok" narinig kong sabi ni Johann "Hi pare musta na pakiramdam mo?" tanong ko sa kanya " Uh.. Uhm.. okay na ko pre pero  mejo masakit pa yung ulo ko" sabi nya "Eh bakit ba kasi umuwi ka mag isa? diba sabay kayo ni Yohann umuwi?" tumingin lang sya sakin at biglang yumuko nagkaron ng mahabang katahimikan bago sya mag salita " K-kasi ano eh.." nauutal na sabi nya " Kasi ano ?" "K-kasi ayoko nang maistorbo si kuya at mag alala pa sya kaya diko na sinabi na masama ang pakiramdam ko..." "P-pero okay na ko siguro sobrang stressed lang.." biglang nagdugo yung ilong nya "Shit! pre nagdudugo ilong mo!" mabilis akong tumayo sa kinauupuan koinabutan ko sya ng panyo kinapa nya muna yung ilong nya ng makita nya yung dugo tumawa sya "Haha pre OA mo naman konting dugo lang eh!" nagawa nya pang tumawa sa kabila ng pagkataranta ko "Tsk. kahit na pre! " tumawa ulit sya "Ano ka ba para kang bata"  sabi nya ako naman nakangiti na kasi para syang engot nagdugo na yung ilong nya nagawa nya pang magbiro natahimik ulit kami mga ilang minuto bago sya nagsalita uli " Jann dont close your eyes ears and mind... Remember keep your eyes open dont let them to knock you down... di mo kilala ang magiging kaaway mo o kaaway mo na." sabi nya nabigla ako sa sinabi nya " Wag na wag kang magpapabaya di mo alam ang kaya nilang gawin." sabi nya sa mahinahong paraan " A-anong ib.." di ko natuloy yung sinasabi ko ng biglang may pumasok "Yo kambal musta na pakiramdam mo? okay ka na ba? bakit ba kasi umuwi ka mag isa? saan masakit? sino ? may nanakit ba sayo ha? sabihin mo!" sabi ni Yohann andami nyang tanong natawa tuloy ako nagtaas ng dalawang kamay si Johann at nagsalita habang natatawa "Yo bro easy lang! isa isa lang tanong sunod sunod eh!" sabi nya "Oo nga naman pre kawawa naman sya sa tanong mo eh" sabi ko nang natatawa "Haha sensya na kinabahan ako ng sobra! Bwisit kang tao ka ! sinabi ko sayong hwag na hwag kang uuwi mag isa dba! ang tigas ng ulo mo ! pasalamat ka at di kita mababatukan dahil di ka pa okay pero tandaan mo  pag okay ka na makakatikim ka na sakin!" nakakaaliw silang pagmasdan magkamukha talaga sila pero mas matangkad si Yohann kaysa kay Johann.. "OA mo kuya oo na! makapag salita kala mo sya hindi matigas ulo!" "Tse! manahimik ka mas matanda ako sayo!" "Oo na! kuya malaki na ko! hayaan mo na kong gawin ang gusto ko!" halatang mejo galit na si Johann  nag tatalo na sila haayyyss magkapatid nga tong dalawa na to parehas na makulit eh! "Hey guys chill na oh away kayo ng away eh." sabi ko habang tumatawa "EH SYA KASI EH!" sabay nilang sabi nagsitawanan kami dahil sa ginawa nila hayys parang gumaan yung pakiramdam ko pero di parin ako mapakali hanggang ngayon nagpaalam na ko sa kambal na uuwi na ko gabi narin kasi habang nasa taxi ako naririnig ko parin ang mga sinabi ni Johann 'Keep your eyes open' 'Dont let them to knock you down' ' Di  mo alam kung ano ang kaya nilang gawin' 'Keep your eyes open' 'Keep your eyes open' umiling iling na para bang makakatulong yun para mawala yung iniisip ko sana nga ganun lang kadali matanggal yung nagpapaulit ulit sa utak ko gusto kong pagisipan ng masama ang kambal bakit? si Johann ang laging nagbabanta laban sa mga pwedeng mangyari at sinasabi nya sakin ang mga alam nya pero lagi naman syang pinipigilan ni Yohann si Yohann naman maraming alam pero ayaw nyang sabihin diba kung ikaw man ang nasa kalagayan ko mag iisip isip ka rin.. pero kaibigan ko sila kaya sisikapin kong magtiwala sa kanila pero  babantayan ko ang galaw nila lalo na ni Yohann may mga sekreto syang miski yata yung kambal nya di alam.. Yohann ano ba talaga ang nangyayari bakit di mo subukang sabihin samin?

Someone'sPOV. peste nakakasira ng diskarte tong Andrea na to mula ng dalin namin yun dito at kamuntikan na syang patayin ng gagong yun eh dina ulit kumibo si gago malamang may iniisip yun akala ko pa naman tutuluyan nya na naiinip na kong mawakasan ng buhay yung babae na yun gusto kong makita sya na naliligo sa sarili nyang dugo... matagal tagal na rin mula ng pumatay kami.. mga isang bwan na at aso pa yun tss... aso? oo aso si chao ayoko sana dahil napamahal na samin si chao pero kailangan kahit paano may puso pa naman kami pero sa mga taong dapat gantihan hindi... sa taong makikielam at sa mga taong makakaalam ng sekreto namin ay dapat ng wakasan ang buhay.. nakakainip na talaga nag uumpisa na ba talaga ang laro? parang hindi pa eh.. kung di nya kayang patayin yung pakielamera na yun sabihin nya lang para ako na ang gagawa! pero di ko masisisi dahil kahit paano nag karelasyon sila oo nagkarelasyon nga first year highschool kami nun at si Andrea ay isa palang na student teacher oo student teacher namin sya nag kamabutihan sila hanggang sa malaman namin na sila na hindi sila kumibo tungkol sa relasyon nila pero ang alam ko nagsasama na sila nun dahil di daw umuuwi ang gago sa bahay nila nun... hanggang sa kumalat na ang tungkol sa kanila iniwan ni Andrea ang bestfriend ko nasakatan ng sobra yung kaibigan ko! at dahil dun hindi ko sya mapapatawad kung hindi dahil sa kanya edi sana nakikita ko paring masayang masaya ang kaibigan ko oo kahit pumapatay kami masayahin sya dati ngayon parang namatay na sya at nabuhay nalang muli walang emosyon meron man ay puro galit at pagmuhi nalang... lalo na ng umibig at nagtiwala sya ulit pero iniwan rin sya nung babae dahil sa Andreang yun! lalong lumala ang bestfriend ko at daig nya pa ang taong nabubuhay sa kawalan at tanging pagpatay nalang ang kaligayahan nya dahil sa twing papatay kami dun ko nalang ulit sya nakikitang tumatawa at ngingiti... kaya handa akong pumatay at magpakamatay para lang maprotektahan ang best friend ko at ang mga kaibigan ko alam kong pare pareho kaming handang magprotekta sa isa't isa kaya hindi kami takot na gumanti sa mga taong nagkasala samin lalong lalo na sa mga taong itinuring kaming basurang tinapaktapakan nila noon kung dati sila ang gumagawa nun.. Hah! kami na ngayon at di lang basta bastang ganun papatayin namin sila sa paraang mamamatay sila ng unti unti o kung gusto namin agaran na pagkamatay kaya kung ako dun sa mga walang kwentang tao na gumawa samin... ginawa nila kamming halimaw, at dahil sila ang gumawa samin kami rin ang papatay sa kanila tutal sila naman ang may gawa samin kaya kami nagkaganito dahil sa mga kasamaan nila dba?...  nakakatawa naman... nangangati na yung kamay kong gamitin tong kutsilyong hawak ko isang bwan na syang malinis at araw araw kong pinupunasan dahil nga hinahanda ko to para sa mga susunod na mga hayup na yun humanda na sila sa paghihiganti namin pinapangako ko sa kanilang di nila malilimutan ang mga pangalan namin kaya pag nagkita kita kami sa impyerno kilala parin nila kami..