tutuklusun/sasusaku/

6

"Vaz geçmeyeceksin ha"dediği anda aniden havalandım diyebilirim.
"N-ne yapıyorsun? "

"Belli değil mi? "

"Bırak beni rei"

"Onlara bir söz verdim değil mi? "

"Ama zorlayacağına dair bir şeye söz vermemiştin"dedim ve çırpınmaya başladım
"Hadi ama çocuk değilsin. Doğrusu yetişkin de değilsin"

"Nereden biliyorsun? "

"Hadi ama en fazla 20 yaşındasındır"

"Sen kaç yaşındasın? "Dememe biraz bozulmuş olmalıydı
"Tch"ben bile bu sesi bu kadar iyi çıkartamazdım. Balkona gelince beni bıraktı. "Amacın bumuydu? "

"Evet? "

"Tamam şimdi dönüyorum"dedim ve yeniden kapıya yöneldim ama bileğimde hissettiğim baskı buna engel olmuştu. Arkama döndüğümde beni yeniden dışarı çekip balkon kapısını kapattı ve kapıyı kilitledi. "R-rei! Ne yaptığını sanıyorsun sen"

"Hadi ama seninde dinlenmen gerek"

"Ver şu anahtarı"dedim ve anahtara doğru atıldım ama boyca benden uzundu. Anahtarın olduğu elini havaya kaldırdı. Bense anahtara yetişebilmek için ona biraz yaklaşmıştım. Yüzünde küçük bir tebessüm belirdi ama şimdi bunla uğraşamazdım.
"Benle oynamayı bırak" benimle kedi gibi oynuyordu. Küçük ve kısa bir kahkaha attı.
"Boşuna uğraşıyorsun farkındasın değil mi?"dediğinde yeniden zıpladım ama anahtar onun elinden kayıp balkondan aşağı düşmüştü
"Yaptığını beğendin mi? Burada kaldık"

"Beni biraz dinleyebilirdin"

"O fugaku pisliğini hapse tıkmam gerekiyor ve seninle uğraşamazdım anlıyormusun?" Sesim biraz yüksek çıkmıştı. Yere oturdum. Bir sessizlik oluşmuştu.
"Uchihalardan neden bu kadar nefret ediyorsun? "

"Onlardan nefret etmiyorum"derin bir iç çektim
"Nefret ettiğüm tek kişi uchiha fugaku"

"Peki neden nefret ediyorsun"dediğinde ona ilk başta garip garip baktım ama artık bizimleydi. Artık büroda çalışacaksa bilmesinde sakınca yoktu.
"Her şey bundan yaklaşık 10 yıl önce başladı. Babam polisti. Annem ise öyle bir işler yapıyordu. Ne yaptığını o zamana kadar çözememiştim. Babam işle ilgili her şeyi bilgisayarındaki bir klasöre kaydederdi. O zamanlar fugaku'nun ünü daha da artmıştı. O klasördeki bilgilerin ne bir kopyası ne de bir yedeği vardı. Bir gün annem de bilgisayar da kayboldu. Annemin yıllarca fugaku'ya çalıştığını o zaman öğrendim. Sözde annem. Güven kazanmış sonra kalbimizi sökmüş. Babam anneme çok bağlıydı. Bunu öğrenince yıkıldı. Kendini alkole verdi. O zamanlar 10 yaşındaydım. Babam kavga etse bile bunu hiç bana yansıtmazdı. Hep güleryüzlüydü. Ama iğrenç esprileri vardı o ayrı. Arkadaşımın doğum günü vardı. Annem olacak sürtüğün kıyafetlerinden birini giymiştim. 1-2 saat sonra eve geldiğimde babamın cesedini bir arabaya taşıyorlardı. "
Acı bir şekilde gülümsedim. Sağ gözümde yaş birikmişti. "O gün bana destek çıkan tek kişiler naruto, minato amca ve kushina teyzeydi. Naruto'nun annesi ve babası. O gün en çok güvendiğim arkadaşım bile beni haberi olduğu halde 1 kere bile aramadı.