Sige na nga, TAYO NA! [ongoing]

CHAPTER 4

Chapter 4

...

*yawn. ;O Rise and Shine!! Goood morning everyone!

Parang ayaw ko pang umalis sa kama ko. nilalamon na naman ang ng unan at kumot ko. hmm. What time na nga ba? Kinapa ko yung alarm clock ko sa side table ko. naka-close pa kasi ang mata ko. Nang minulat ko na, O_O huwaaaaat?? 3:30PM na??? Seryoso to??? Kinuha ko ang phone ko para makasigurado, pero talagang same pa rin. Grabe naman! Ang haba ng tulog ko. sabagay madaling araw na rin ako nakatulog kagabi. Pero bat di man lang nila ako ginising. Napabangon ako agad sa kama at pumunta ng banyo. Ginawa ang mga rituals ko dun then nagbihis at lumabas ng kwarto ko.

Pagbaba ko ng hagdan, walang tao. Kaya pala ang tahimik ng buong bahay. Saan na man daw sila nagpunta? Kahit ang mga maids, wala! Sunday ngayon db? Kaya naman pala. Day-off nila pala. Pumunta ako ng kusina kasi nagutom ako bigla. O_O huwaaaa! Bakit walang pag-kain!!! Pag-open ko ng ref okay wala ako trip na kainin. Hays! Kumuha na lang ako ng chocolates sa may cabinet. Hmm

Lumabas na ako ng kusina at pumunta sa may garden! Naupo ako dun sa may swing malapit sa swimming pool. Talagang iniwan nga nila ako. Saan kaya sila nagpunta? Haaaay. Ang sarap ng hangin. Nararamdaman ko sa mukha ko, sa katawan ko, ang presko lang. Napapikit pa ako. Mga ilang sandal, bigla akong nauhaw, kaya bumalik ako sa loob ng bahay. Dumaan ako sa sala ng may mapansin akong nakasulat sa may salamin dun.

“watdahh! Bakit hindi ko napansin to kanina nung dumaan ako?” *big sighs.

Eto lang naman ang nakasulat gamit ang red lipstick na sa tingin ko ay kay mama. At ang sulat mukhang kay kuya, ang pangeeeet!

HOY TRICIA, kanina pa kami kumakatok sa kwarto mo, tulog ka pa! Tulog mantika ka talaga. Umalis kami nina Mom at Dad kasi may meeting kaming pupuntahan. At kung gusto mong kumain, magpadeliver ka na lang, wala ang mga maids kasi day-off nila. Sige, bye! ;p

 Err! Isip bata talaga tong si Kuya eh. Bakit ba kailangan pa nilang magsulat dito, kung pwede naman itext? Wait, oo nga pala. Macheck nga muna ang phone ko. naiwan ko nga pala sa kwarto.

Tumakbo ako paakyat at kinuha ang cellphone ko. Nang tignan ko ito laking gulat kong 54 missed calls, at 32text messages? Kelan pa to? Bat di ko rin napansin nung gumising ako knina? Ah! Siguro dahil sa time ako nakafocus. Binuksan ko ang missed calls, karamihan kay Kuya galing, yung iba kay Mom at dad! Pero may isang unregistered number. Tinignan ko yung messages, halos kina kuya, mom at dad. Meron din sa mga classmates ko. at may 5messages galing sa unregistered number. Sino ba to? Inopen ko yun at eto ang mga messages nya.

From: +639275432...

6:12am

Hello, Good morning!

From: +639275432...

8:54am

Still asleep?

From: +639275432...

10:22am

Hey, beep me if you wake up.

From: +639275432...

12:37pm

I’m still waiting for you. Eat your lunch now. And please, text me back.

“siya pala ang nagtext at nagcall kanina. Di ko nga pala nasave kagabi, err! Eh bakit ko naman isasave? The hell, I don’t even know you.” Habang kausap ang phone ko. nababaliw na ako. Nagsasalita ng mag-isa. Err! “teka, may isa pa pala syang text.” Inopen ko ang last text nya. At O_O ano to??

From: +639275432...

2:48pm

Tricia, please. Text me, please. Im begging you. L

Waaaatdaaah! Ni hindi nga kita kilala! Errr! Anong pinagsasabi ng taong to. Wala na ba talagang katext ang isang to at ako ang kinukulit? Hmp! At dahil naawa naman ako, ay hindi pala, naiirita ako! Clinick ko ang reply botton.

To: +639275432...

5:40pm

Hey Mr. Tristan, as ive texted you last night, stop texting me. And how did you know my name? Just please stop bothering me. I don’t even know you. All I know is your name. Then you keep on texting me that I should reply to your text messages. Why would I care?? If you want a textmate, then im not the one you are looking for.

**sending.. sent! Ayan!

Mga ilang seconds, minutes. WALANG REPLY!! Okay, di ko naman hinihintay talaga pero nacurious lang. Hahaha. Bahala nga sya jan! Binitawan ko na ang phone ko at nilagay sa side table. Pumunta ako sa baba ng kusina at kumuha ng mga chips. There, gabi na pero di pa sila nakakauwi. Pati ang mga maids, wala pa! Asaaar. Bumalik ako ng kwarto at binuksan ang tv. Manunuod na nga lang ng movie.

Pero sa kalagitnaan ng movie kung kelan sinasampal na ng babae ang lalaki kasi niloko sya.

***boooooom! [tunog po yan ng speaker ng namatay bigla ng kuryente!]

“waaaaaaah! Asaaaaar! Bitin na naman ang movie!!! Meralco nakakainis kana talaga!!! Urgh!!!” kinapa ko yung phone ko sa side table, at inilawan ang buong kwarto. Kinuha ko yung flashlight na malaki at yun ang pinang-ilaw ko sa kwarto ko. di naman ako takot sa dilim noh at di rin ako takot mag-isa. Wait, gabi na pala. Bakit ni isa man lang sa knila, di umuwi. Haaaay gutom na gutom na talaga ako eh! Di naman ako marunong magluto. ;( daddyyyy, mommyyy, kuyaaaaa, umuwi na kayo please. Medyo naluluha na rin ako ng may marinig akong busina sa labas. Nabuhayan ako ng loob, sila na yan! Weee. Ang drama ko talaga.

Bumaba ako kasama ang flashlight syempre at pumunta sa gate para salubungin sila. Matapos kong iopen ang gate, pumasok ang sasakyan. Nagtaka na man ako kasi iba ang sasakyan. Hindi kay kuya, at hindi naman kina mom at dad. Pero familiar ang kotse na to eh!  Kanino ba tong kotse na to? Ohmy!!! Bakit ko inopen ang gate??? Di ko nga alam kung kaninong kotse to! Baka magnanakaw to syet! Lagot ako kina daddy, nagpapasok ako ng masamang tao. Narinig kong sinara nya na ang engine at inopen na ang pinto ng sasakyan nya.

Syet! I need to do something, baka kung ano pa ang gawin nya sa akin, ohmy!!! Tumngin ako sa paligid ko at naghanap ng pwedeng panglaban. Di naman ako nabigo, kasi may nakita akong baseball bat malapit dun sa garahe. Bago pa sya nakalabas, tumakbo ako at kinuha yun.

Pagtalikod ko at akmang hahampasin na sana sya. Lumaki bigla ang mata ko. O_O eh?

“What are you doing?”