2.Bölüm/31.Bölüm

2.4K 93 11
                                    

Sonunda o yere vardılar.Ev çok tüyler ürpertici ve eskiydi.
Sevgi -Aman Allahım benim kızım burada mı kalıyor?(gözleri dolar)
Mehmet -Hayır artık orada kalmayacak.
Mehmet kapıyı açmağa gider ama kapı kilitlidir.
Mehmet -Gürcan hadi oğlum kapıyı aç.
Gürcan -Peki
Sevgi -Hadi Gürcancığum yapa bilirsin hadi.
Gürcan tamamen kapıya konsantire olmuştur.Ve Sonunda kapıyı açar.
Sevgi -Aferin sana (yanağından öper)
Mehmet -Sen burada kal Sevgi!
Sevgi -Hayır.Derya seni tanımıyor korka bilir.Bu yüzden bende geliyorum.
Mehmet -Peki.Gürcan sen arabaya git kapıları kilitle.Biz gelmedikçe açma.Anlaşdık mı?
Gürcan -Anlaşdık
Sevgi Mehmet içeri girer.Önce aşağı katı ararlar.Sonra ise yukarı çıkarlar.
Zeynep ve Gürcan arabadadır.Heyecanla onları beklemektedirler.
Zeynep yine sesler duymaya başlar.
Sesler -Sakın gelmeyin kötü adamlar var sakın içeri girmeyin.
Gürcan -Yine ne diyor?
Zeynep -İçeride kötü adamlar var diyor.Sakın gelmeyin diyorlar.
Gürcan -Ne?!Hemen Savaş abilere haber verelim.
Zeynep -Doğru bak orada Mehmet abinin telefonu var.
Gürcan telefonla Savaşı arar
Gürcan -Alo Savaş abi
Savaş -Efendim Gürcan
Gürcan -Savaş abi babam ve Sevgi ablanın başı dertte yardımınıza ihtiyacımız var
Savaş -Hemen geliyoruz.Siz arabadamısınız?
Gürcan -Evet
Savaş -Kapıları kilitleyip bekleyin
Gürcan -Zaten kapılar kilitli
Savaş -Ha aferin.Biz geliyoruz bekleyin!
Gürcan -Tamam bekliyoruz.
Zeynep -Geliyorlarmı?
Gürcan -Evet.Zeynep ya babama birşey olursa
Zeynep -Merak etme hiç birşey olmayacak.Savaş abilerde geliyor onları kurtaracaklar merak etme.
Gürcan -İnşAllah kurtarırlar.
Birden bir silah sesi duyulur.
Gürcan -Babaaaaaaaaaaaaaa(bağırır)
Zeynep ağlamaya başlar.Gürcan baba diye bağırır.Peki ya silah kime sıkıldı?
Savaşlar taksiye binmişdiler.Trafik büyüktü
Meltem -Galiba birilerinin önden gitmesi lazım.
Levent -Önden gidibde n'apıcan.
Meltem -Neden bana güvenmiyorsun?
Levent -Bak hayatım güveniyorum da sen bir kadınsın erkeklerle dövüşemessin bir.İkinciside senin özel güçün hızlı koşmak.Yani hızlı koşmağın kötü adamlara bir şey yapacağını sanmıyorum.
Meltem -Sen öyle san
Savaşın Telefonu çalar.
Savaş -Durun bir dakika.Alo Zeynep?!
Zeynep - Savaş abi.Çabuk gelin!
Savaş -N'oldu?
Zeynep -Evden silah sesi geldi.Gürcan çok kötü durumda ilacını bulamıyorum
Savaş -Ne?!Tamam ağlama abicim geliyoruz.Bak Zeynep ağlama Gürcan çok heyecanlana bilir.Duyuyormusun beni?Sakin olun!
Zeynep -Duyuyorum.Tamam sakin olmaya çalışacağım.
Savaş -Abi şu eczacıda dur.
Meltem -N'oldu ya?
Savaş -Evden silah sesi gelmiş Gürcanında aslım krizi tutmuş.
Levent -Galiba şimdi lazım oldun
Savaş -Nasıl yan#?
Meltem -Demek istiyor ki ilacı al bana ver koşup yetişeyim.
Savaş -Ha tamam.
Savaş hızlıca ilacı alıb Melteme verir
Savaş -Hadi Meltem göreyim seni.
Zeynep -Hadi kardeşim.Kendine gel!Hayır iyi olacaksın.Hayır öyle düşünme!İyi olacaksın.Hayır Gürcan babamız kurtulacak.
Gürcan çok kötü bir şekilde öksürüyordur.Nefes alamayacak duruma gelmişdi.Meltem evin önüne gelmiştir.Araba ise evin arka hissesindedir.
Meltem -Nerede bu araba ya?
Meltem evin arkasına gelir ver arabayı görür.
Zeynep -Kardeşim bak Meltem abla geldi!Hadi iyileşeceksin kardeşim.
Meltem:Zeynep aç kapıyı
Zeynep -Nereden açılıyor bu kapı?
Gürcan eliyle gösterir
Zeynep -Anladım.
Meltem -İyimisiniz çocuklar?
Zeynep -Ben iyiyimde Gürcan çok kötü.
Meltem -Merak etme oda şimdi iyi olacak.Hadi Gürcancım aç ağzını.
Meltem 5-10 defa ilacı fıslatır Gürcan yavaş-yavaş kendine gelir.
Gürcan-Meltem abla ço(yarım kalır)Dikkat et!
Kuzgunun adamlarından biri Meltemin kafasına vurdu.Çocuklarıda kaçıracaktılar.
Zeynep ve Gürcan:Bırakın bizi!
Tam o sırada Savaş gelir ve adamları yumruklar.
Levent Meltemle iygilenir.
Levent -İyimisin aşkım?
Meltem -Evet.
Levent -Acıyor mu?
Meltem -Biraz.Çocuklar iyimi?
Levent -İkiside iyi.Valla tam zamanında gelmişiz.
Levent Meltemin yanağına küçük bir öpücük kondurur.
Savaş -Ben içeri dalıyorum.
Levent -Dur bende geliyorum Meltem sen burada kal çocuklara göz kulak ol.Hatta arabaya bin arabatı kilitle.
Meltem -Tamam sizde dikkatli olun
Levent başıyla merak etme işaresi yapar ve içeriye girirler.
Savaş -Sessiz ol!
Levent -En iyisi ben duvardan geçiyim içeriye bakayım.
Savaş -İyi olur.
Levent duvardan geöer ve içerde sadece Sevgi ve Mehmet vardır.Elleri ve kolları bağlıdır.Levent hemen çözmeye başlar.
Levent -Savaş gele bilirsin.
Savaş -Adamlar nerede?
Levent -Önce çözelimde kendileri cevaplar.
Sevgi -Adamlar aşağıya inmişti en son.Çocuklar aşağıda onlara yardım edin.
Levent -Onlar güvende.Gürcan
Savaş -Sus
Mehmet -Gürcan ne? Oğlum konuşsanıza!
Savaş -Gürcan silah sesini duymuş aslım krizi tutmuşdu.Ama şimdi iyi.İlacını hemen getirdik.
Meltem -Oğlum.Zeynep iyimi?
Levent -İyiler ikiside çok iyi Meltem şu an yanlarında arabanın kapısı kilitli.Yani güvendeler.
Sevgi -Ne duruyoruz hadi Deryayı bulalım.
Savaş -Ha evet.Birde şu patlayan silah ne mesele?
Sevgi -Evde anlatırım.
Şu odaya girelim.
Mehmet -kapı kilitli.
Levent -Sorun değil.
Derya -Olamaz o adamlar galiba.Yine bizi götürrcekler!
Levent içeri girer.Leventi tanımadıkları için korkarlar.
Derya -Sen kimsin?
Levent -Merak etmeyin Sevgi ablayla geldik sizi alacağız.Sen Elifmisin?
Elif -Evet
Levent -Güzel.
Levent içerden kapıyı açar.
Kızını gören Sevgi ağlaya-ağlaya onun yanına koşar.
Sevgi -Kızım!
Derya -Anneciğim!
Mehmet -Sevgi hadi gidelim.Biliyorum çok özledin ama onlar gelmeden gitmeliyiz!
Sevgi -Peki.
Adamlardan biri Murat-Aaa çok kısa kaldınız.Biz sizi biraz daha misafir edelim.
Savaş -Gerek yok.
Diyerek yumruğu gözünün üstüne atar.
Mehmet -Hadi koşun!
Arabaya binerler.Ve en yüksek hızla hastaneye Denizi diriltmeye giderler.
Zeynep -Şimdi Aylin ablamla Tilki abim geri mi gelecek?
Sevgi -İnşAllah kızım.Zeynepciğim hani merak ediyordun ya kızımı Bak bu Derya.
Zeynep -Memnun oldum.Ailemize hoş geldin.
El sıkışırlar.
Derya -Hoş bulduk.
Mehmet -Geldik.Çocuklar siz arabada oturun.Elif kızım sen bizimle gel.
Elif -Tamam.
Hastanede morga girerler.Deniz hala defn edilmemişdir.
Sevgi -Hadi kızım konsantire ol ve dirilt şu kızı.
Mehmet -Bütün hayatımız sana bağlı
Elif -Belli hepiniz onları çok seviyorsunuz.Sizin için yapacağım.
Gözlerini kapar ve ellerini nabzına koyar 5 dakika süresinde Denizi diriltir.
Mehmet -Ben dışarı çıkıyorum.Deniz sende oyun oynayım deme dirilttiğimiz gibi öldğrmeyi de biliriz.Bu arada biz Aylin ve Tilkinin anne babasıyız.
Deniz -Merak etmeyin artık yanlış yapmıyacağım.
Mehmet endişe içinde onları beklemektedir.
2 kişi girdikleri odadan 4 kişi çıkarlar.
Aylin -Mehmet abi.
Mehmet sevincinden ne yapacağını şaşırır
Mehmet -Kızım
Sarılırlar.
Aylin -O kadar özlemişim ki ❤
Tilki -Abi.
Mehmet -Ah kerata buraya gel
Resmen aile tablosu çizilir.Dışarıya çıktıklarındaysa çocuklar sevinçten bağırmaya başlar:Aytil buraya eller havaya!
Savaş -Abim.Nerelerdeydin?Canım.Aslan abim
Meltem -Geri dönmene sevindim.
Levent -O genco hoş geldiniz!
Mehmet -Yanlız bir sorunumuz var
Aylin -Ya yine n'oldu?
Mehmet -Bazışarımız eve takisyle döneceğiz çünki malum arabada yer kalmadı.
Tilki -Ya abiciğim tek derdimiz bu olsun.
Aylin -Valla
Aylin Tilki Meltem Savaş Levent taksiyle diğerleri ise arabayla eve giderler.Böylece bu bölümde burada son bulur.Sonunda Aylin ve Tilki ailesine kavuştu.Umarım beğenmişsinizdir.Oylamayı unutmayınız😊❤💙


Sana Bir Sır VereceğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin