Sana Bir Sır Vereceğim

29.Bölüm\58.Bölüm

Sevgi -Mehmet çabuk ambulansı ara!
Mehmet ambulansı arar ve acil gelmelerini söyler.Birazdan ambulans gelir.
Mehmet -Gürcan sen iyi misin?
Gürcan -Evet.
Sevgi -Kızım dayan!Anneni bırakma!
Mehmet -Ambulans geldi!
Derya'yı sedye üzerine koyarlar.Ve ambulansa binerler.Sevgi'de ambulansa biner.Yol boyunca Derya'nın elini bırakmaz.Hastaneneye geldiklerinde ise Derya'yı yoğun bakıma alırlar.
Doktor -Lütfen dışarda bekleyin.
Sevgi -Ama ben annesiyim!
Doktor -Hanımefendi siz içeri giremezsiniz!
Mehmet -Sevgi izin ver işlerini yapsınlar.
Doktorlar Derya'nın duran kalbinin yeniden çarpması için elinden geleni yaptı...
Mehmet -Ha doktor geliyor!
Sevgi -Doktor bey kızım nasıl?
Doktor -Maalesef kızınızı kurtaramadık,başınız sağolsun.
Sevgi -Ne?!
Sevgi o anda yıkılır!
Zeynep -Sevgi abla iyi misin?
Mehmet -Sevgi!
Herkes göz yaşına boğulur.Tüm hastane üzülerek Sevgi'nim feryadını izliyordu.
Doktor -Hemen sedye getirin!
Sevgi'yi bir odaya alıp sakinleştirici yaparlar.Biraz uyuduktan sonra kendine gelir.
Sevgi -Benim kızım ölmedi değil mi?!
Mehmet -Sevgi lütfen.
Sevgi -Ne lütfen?Benim kızım yaşıyor!
Zeynep ağlıyordur.
Sevgi -Zeynep kızım neden ağlıyorsun?Derya yaşıyor ağlama!Hadi gel gidelim!
Mehmet -Sevgi bırak çocuğu.
Sevgi -Sen karışma!Biz Derya'yı görmeğe gideceğiz!
Mehmet -Sevgi Derya öldü!
Sevgi -Hayır!hayır sus!
Doktor gelip sakinleştirici yapmak ister ama Mehmet izin vermez.
Mehmet -Müdahele etmeyin!Bu olayla yüzleşmeli,yoksa kendini hep kandıracak!
Sevgi Zeynep'in elinden tutarak ameliyathaneye girer.
Sevgi -Gördün mü?Burada yok demem ki ameliyat bitmiş.Hadi gidip odalara bakalım.
Zeynep -Sevgi abla ben Derya'nın nerede olduğunu biliyorum.
Sevgi -Nerede beni de götür.
Zeynep önde giderek morga doğru ilerler.
Sevgi -Ama burası morg Derya ölmedi ki.
Zeynep -Derya şurada!
Sevgi beyaz örtüyü açtıkta Deryayı görür.
Sevgi -Kızım ama böyle olmaz ki hastalanacaksın.Burası çok soğuk hadi kalk gidelim!Derya sana demedim mi kalk!Hadi gidelim burası çok soğuk üşüteceksin!
Az sonra Mehmet gelir.
Mehmet -Sevgi sen kabul etsen de etmesen de Derya öldü!
Sevgi -Öldü değil mi?
Sevgi başını Mehmet'in omuzuna koyarak ağlamağa başlar.
Alton -Ders bitti çıka bilirsiniz.Ha Aylin kocan kapıta.
Aylin -Siz nereden biliyorsunuz?
Alton -Pencereden gördüm.
Aylim -Söylediğiniz için teşekkürler de zaten ben dışarııktığım da görecektim.
Alton -Sakin ol ya sadece söyledim.Ha bu arada şu özel çocuklar meselesi araştırmam da en çok senden yardım bekliyorum.
Aylin -Bizim acelemiz var en iyi delim.
Alton -Görüşürüz Asistan.
Aylin -Biz kafeye gidip kendimiz gekecektik gelmene gerek yoktu.
Tilki -Arabaya bin'in anlatacağım.
Aylin -Binelim o zaman.
Aylinler arabaya arabaya biner.
Tilki -Az önce Mehmet abi aradı.Ve dedi ki.
Aylin -Ne dedi?
Tilki -Dedi ki.
Savaş -Meraktan öleceğiz şimdi söylesene abi.
Tilki -Derya'yı kaybetmişiz!
Sevgi Deryayı alnından öper ve morgdan çıkar.
Sevgi -Derya'm canım kızım seni hiçbir zaman unutmayacağım...
Savaş -Nasıl oldu bu?
Tilki -Aniden olmuş,birden kalbi durmul ve yere düşmüş hastaneye yetiştirmişle ama tüm müdahelere rağmen kurtulamamış.
Herkes göz yaşlarına boğulur.
Duru -Sevgi abla ne haldedir kim bilir.
Levent -Abi nasıl oluyor anlamıyorum ya!Nasıl!
Tilki -Şu meret yüzünden!
Levent -Ne mereti?
Tilki -Hepimiz de olan varya başa bela!
Levent -Doğru ya!Küçücük çocuk kalbi dayanmamış demem ki.
Meltem -Allah rahmet eylesin.Hayat dolu bir kızdı :'(
Sevgi -Daha bir-birimize doyamamışken yine ayrılmak?!Aklım almıyor!Nasıl olur bu?Nasıl?
Mehmet -Çocuklar acıkmışsınızdır siz,hadi gelin iki birşey yeyin.
Zeynep -Olmaz ki Sevgi abla bu haldeyken bizim hiçbirşey geçmez boğazımızdan.
Sevgi -Siz yemezseniz daha çok üzlürüm ben,hadi gidin yemeğinizi yiyin.
Mehmet -Sevgi ablanızı duydunuz gelin hadi.
Mutfağa geçerler.
Gürcan -Baba Derya'ya noldu?
Mehmet -Bilmiyorum oğlum.
Zeynep -Sevgi abla çok üzüldü.
Gürcan -Kızını kaybetti üzülecek herhalde.
Mehmet -Şşt Sevgi ablanız duyarsa daha çok üzülür.Hadi sessizce yemeğinizi yiyin.
Zeynep -Tamam Mehmet abi.
Mehmet salona gittiğin de Sevgi'yi görmez.Evin kapısıse açıktır!
Mehmet -Allah kahr etsin gitmiş!
Sevgi uçuruma gelir ve uçuruma yaklaşarak der:
Sevgi -Kızım yanına geliyorum!
Ardından ellerini iki yana açarak uçuruma atlar!

29.Bölüm sonu