3.

284 27 4
                                    

Rond half 1 stond ik kritisch in mijn kast rond te neuzen. Ik wou d'r goed uitzien. Aangezien Ilias vandaag ook kwam. Maar eigenlijk boeide het niet eens hij zou haar toch weer zien in die lelijke uniform. Ik trok een zwarte broek met kleine scheurtjes bij de knieën. Daarop nog een witte shirt en daarop nog een spijkerblouse met lange mouwen. Ik deed mijn haren in een strakke knot. Snel deed ik mijn m'n witte nike huarache aan. ''ANASSSS!!'' krijste ik door het hele huis. ''Wat is er yeh hyena.''
''Zeg tegen Yemma & Wewa dat ik ga werken.'' Roep ik voordat ik de deur dichtsla.

Aangekomen in het ziekenhuis is het 1 uur. Ik werk aan een paar mapjes todat ik verstoord word door een harde klap op het bureau. Verschrikt rol ik met mijn stoel een paar meter naar achter. ''WAT DENK JE WEL NIET!'' Ik slik meteen de rest van de zin in als ik in de twinkelende ogen van Ilias kijk. ''Ook hallo Nora." Zegt hij grijnzend. ''Je liet me schrikken." mompelde ik blozend. ''Sorry, je zou er vandaag toch bij zijn?'' Ik werp een blik op de klok en zie dat het 5 over half 2 is. ''Helemaal vergeten.'' en ik sta met een ruk op. Ik loop de kamer uit gevolgd door Ilias. Ilias loopt in stilte naast mij.

Als ik op het knopje 6 druk en de liftdeuren sluiten hebben we nog steeds geen woord uitgewisseld. ''Hoe kwam je eigenlijk in de kamer." vraag ik aan hem. De kamer waar ik werkte is alleen toegankelijk voor medewerkers. ''Ik ben Ilias el Hamdoui.'' Zegt hij speels tijdens het uitstappen. Ik rol met me ogen en loop snel naar de kamer van Jouad.

Als we daar zijn aangekomen zijn ze bezig met het bloedprikken. ''Nora vraag aan deze mensen wat ze allemaal doen met mij.'' zegt hij in het Marokkaans. ''uhh? ik dacht dat jullie alleen infuus gingen verwisselen?'' vraag ik aan Tim, mijn collega. ''Ja de plannen zijn gewijzigd. We doen een paar testjes om te kijken of hij mag gaan, tot nu toe lijkt het erop dat hij ergens deze week naar huis mag.'' Ik kijk even naar Jouad die knikt als teken dat hij het begrijpt. Opeens komt er een bed binnen gerold met een bejaarde vrouw met een hoofdoekje op. Waarschijnlijk zijn nieuwe kamergenoot. Een dokter duwt haar en er lopen 2 tieners achteraan. Een jongen die best wel knap is in een barca trainginspak en een opscheertje. Hij heeft een guccitas om zijn schouder. Daarachter loopt een meisje dat een strakke kokerrok draagt met daarop een polo. Tfoe het matcht niet eens. Verder heeft ze zwart-duidelijke gestyleerde haar en dikke wenkbrauwen.

POV Ilias

''Wil jij het infuus van deze vrouw aansluiten? Ik wordt opgeroepen." Zegt de dokter die de vrouw binnengereden heeft. De jongen volgt elke beweging die Nora maakt en het bevalt me totaal niet. Ik geef toe dat ik het zelf ook deed. Maar hij heeft zijn ogen echt alleen op haar lichaam gericht. Ik probeer oog contact te maken zodat ik hem een dodelijke blik kan geven maar hij heeft alleen maar oog voor Nora. In tegenstelling tot zijn zusje die bijna slijmt. Ik kijk haar even aan en ze gooit haar haar over haar schouder. Terwijl ze z3ma hc rond zich heen kijkt alsof ze me niet heeft aangestaard. Nora blijkt ook de starende blik van de jongen op te merken want het lijkt alsof ze zich oncomfortabel begint te voelen. Opeens onderbreekt een ringtoon de dodelijke stilte die heerste in de kamer. Iedereen kijkt nu naar mij. Snel pak ik mijn telefoon uit mijn zak en haast me naar de gang. Op mijn beeldscherm zie k 'Emilie' staan. Emilie is een van mijn assistentes. Ik schijf over mijn beeld om op te nemen en breng mijn telefoon naar mijn oor.

POV Nora

Ik begin me echt ongemakkelijk te voelen onder de blik van de jongen. En nu al helemaal nu Ilias weg is. Snel plak ik het infuus van de vrouw af. Ik geef nog een kus aan Jouad voordat ik de kamer opgelucht verlaat.

Ik zie een eindje verder op Ilias tegen zijn telefoon praten. Ik blijf hem nog een tijdje aanstaren voordat ik doorloop.

POV Ilias

Ik wandel naar de receptie van de afdeling en tik tegen het raam aan. Meteen verschijnt er een Hollandse vrouw. ''Als mijn vader het wil, wil ik dat er alleen contact met mijn opgenomen word. Zelfs als ik niet opneem stuur je maar iemand naar m'n werk." zeg ik zakelijk en ik plaats een visitekaartje van mijn bedrijf op het tafeltje. ''Fijne dag nog veder.'' En voordat ze kan antwoorden ben ik al onderweg naar de lift. Denkend aan Nora. Zou ik haar ooit nog terug zien als mijn vader hier weg komt...

Hate or love?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu