.......
Antrenmanlara başlayalı bir hafta olmuştu ama hala o muazzam acıları tadıyordum. Antrenmanda hep yeni gelenler vardı çünkü kurs yeni açılmıştı ama birkaçtane abi eskidende bu sporu yapıyordu ve bayağıda iyilerdi .
Antrenmanda teknikleri gösterirler, biraz teknik çalışır ve ardından boğuşmaya başlardık . Benim kilom halile yakın olduğu için ben onunla güreşirdim . Ama o hep beni yenerdi, canımı dişime takarak, daha teknikleri yarım yamalak yaparak güreşmeye çalışırdım ama olmazdı.
......
Aydın dal bizim o azimli çalışmalarımızı görünce kendinden emin bir şekilde tebessüm ederek "hadi oğlum, hadi "diyerek bizi gaza getiriyor, bizde daha bir azimle çalışıyorduk . O gün antrenman bitmişti ve gösteri maçı yapılıyordu, bizler minderin etrafında yuvarlak olmuştuk ve cevdet maç yapmak için minderin ortasındaki yuvarlağa geldi ve güreş pozisyonu aldı. karşısına ise iki yaş büyük artist bir veled gelmişti ve hocanın düdüğü ile maç başlamıştı. o kadar sert maç atıyorlardıki sanki güreş değilde, mahalle kavgasıydı.Maç ilerlemişti ikiside yorulmuştu ama son anda cevdet bir kafa kolla işi bitirmiş adamı tuş etmişti .
Cevdeti daha tanımıyordum aynı yaştaydık ,ama o çok güzel güreşiyordu. Önceden yaptığı için, onun yaptığı teknikleri yapmak, benim için bir ütopya gibiydi . Ve ona nedensizce sempati duyuyordum ve maç yaparken onu destekliyordum ........
Cevdet o maçtan sonra bir maç daha atmak istedi ve karşısına emre denen çocuk çıkmıştı. emre bizden 3 yaş büyüktü ve oda iyiydi.Ama bu maç bir mahalle kavgası gibi değilde türkiye §ampiyonasındaki gibi kaliteli maçlardandı , ayakta güreş devam ederken cevdet 5 puanlık suplex(rakibi arkasından tutup ay şeklinde takla attırmak ) yapınca tekrardan doğrulamayıp rakibin altında kaldı . Ve rakip ona kıle yaparken cevdetin kolu kırılmıştı.
Nasıl olduğunu anlayamamıştık ,kolu iki yerinden kırılmıştı ve o sesi duymuştum hala kulaklarımda hissederim . O gün ambulans arandı ve hemen aydın hoca cevdeti alıp ambulansla gitmişti bizde abilerle salonu kitleyip gitmiştik .Bu spordan gözüm çok korkmuştu, daha bir hafta olmuş ve gözümüzün önünde çocuğun kolu kırılmıştı .
Bu sporun şakası olmadığını anladığım an o andı . ertesi gün antrenmana geldiğimde cevdeti amelyat yapmışlar ve kolu 4 ay düzelmeyecek şekildeymiş bunu öğrenmiştik .........
Artık epey bi zaman antrenman yapmıştım teknikleri kavraya biliyor, acılara biraz daha katlanabiliyordum, geliştiğimi hissediyordum. Halille güreşirken artık daha iyi güreşiyor teknikleri yapabiliyordum ve beslenme düzenimde silbaştan değişmişti .En kolay karbonhidrat patates ve ucuz protein yumurta ve tavuk yiyordum yaşım daha küçüktü ama omuzlarım ve vücudum yavaş yavaş olması gerektiği gibi oluyordu
Ve tabiki birde okul vardı okulda sınıfı özel olarak ,bana karşı olsunlar diye toplamışlar gibiydi .okulda halille takılıyor ve herkesten nefret ediyordum birde küçük çocuklara verilen saçma cezalar.
Ödevini yapmadı diye tenefüste dışarı çıkmak yasaktı, saçmalığa bak. Benim için fark etmiyordu . Zaten halille oturup muhabbet ediyorduk hep .ama çıkmak istediğim zaman çıkıyordum hoca sanki azarlarcasına" neden dışarı çıktın "sorusuna "tuvalete gittim altımamı yapıyım" diyip geçiştiriyordum gerizekalıyı . Yine sorsan nefret ederim hatta içimde öyle bir öfke varki ona , böyle kişilerin bırakın öğretmen olmasını , toplum içine bile çıkmaması lazım . Çünkü tüm sınıfın piskolojisini bozuyordu .
Çocukları dışarı çıkıyor diye azarlarsan obez gezen insanlarda artar.Eğer bir tolumda suç teşkil eden olaylar artıyorsa öğretmene bakmak lazım . Eğitimcileri sorgulamak lazım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜREŞÇİ
أدب المراهقينHer sabah kalktığımızda aynada baktığınız surete tahammül edememek nasıl bir duygu? arkadaşının olmaması , kilolarınızla barışmak zorunda kalmak, insanlar tarafından dışlanmak , kimseyle konuşamamak , konuşurken insanların yüzüne bakamamak , bir ko...