KIZ KARDEŞ

Bölüm 2

Adam memnun bir gülüş attı:

"Tamam, Size de uygunsa yarın işlemleri başlatalım."

Bunu derken müdireye ve bana bakmıştım. Adam müdireyle el sıkıştı. Bana da elini uzattı. Eline baktım ama sıkmadım. O da sıkmayacağımı anlamış olmalı ki elini geri çekti:

"O zaman görüşmek üzere."

Arabasına binip gitti. Müdirenin konuşmasına izin vermeden yetimhaneye girdim ve direk yatakhaneye çıktım. Korkuyordum. O okula gitmeyi neden kabul etmiştim ki. Orası benim için fazlaydı. Sıkıntıyla yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım. Birkaç dakika sonra üzerimde bir çift göz hissettim. Rahatsızlıkla gözlerimi açtım. Ceren bana merakla bakıyordu. Bende ona ne var der gibi baktım:

"O adamla ne konuştunuz? Seni müdireye söylemiş mi?"

"Hayır, olaylar daha farklı."

Anlatsa kızım meraklandırma."

"O adam sınavına katıldığım okulun sahibi sınavdan tam puan almışım bu yüzden benimle tanışmaya gelmiş."

"Ne!"

"Okuluna gitmem için bana teklif sundu."

Ceren daha ne kadar şaşırabilirse o kadar şaşkındı. Gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu:

"Sen ne dedin?"

Ceren'e sıkıntıyla baktım:

"Evet, dedim."

Ceren benim aksime sevinmiş gibi gözüküyordu. Bana baktığında istemediğimi anladığında kaşlarını çattı:

"Bana sakın o okula gitmek istemediğini söyleme."

"Tamam, söylemem."

"Ebrar saçmalama ne güzel okul istemiyorsan niye evet dedin kızım."

"Birincisi adam bana teklif etmiş olsa bile beni o okula aldırmaya kararlı hayır desem bile dinlemez. İkincisi müdire adamın okula yapacağı yardımı duydu eğer hayır dersem peşimi bırakmaz."

"İyi, seçeneğin yoksa sende bunun tadını çıkar."

"O kadar değil. Okul çok bilinen bir yer özel bir okul kesin küçük dağları ben yarattım diye dolaşan insan tiplemeleri vardır. Asıl beni sıkıntıya sokan bu iki yıl onlarla uğraşamam sakin ve belasız bir okul yaşamı istiyorum."

Ceren dediklerimle beraber düşünceli bir yüz ifadesi almıştı. Haklı olduğumuzu ikimizde biliyorduk. Onlar paralarıyla her şeyi yapabileceğini düşünen insanlardı. Aslında artık her şey maddiyata dökülmüştü. Onlarla uğraşamazdım. Ayağa kalkıp kapıya doğru yürüdüm:

"Nereye?"

"Aşağıya biraz hava alacağım."

Ceren ayağa kalkıp arkamdan gelmeye başladı. Bahçeye çıkana kadar ikimizden de ses çıkmadı. Bahçeye çıktığımızda çocuklarla oynayan Önder'i gördüm. Ceren Önder'i gördüğünde Gülümseyip onun yanına koştu. Önder Ceren'i fark ettiğinde çocuklarla oynamayı bıraktı ve ağaç kenarına doğru yürüdü. Hepimiz ağaç kenarına oturduğumuzda:

"Bahçede müdire, sen ve o adam ne konuştunuz? Adam ne için gelmiş?"

"Katıldığım sınavdan tam puan almışım adam benimle tanışmaya gelmiş."

Önder bana tek kaşını kaldırmış bakıyordu. Ceren benim yerime devam etti.

"Adam Ebrar'ın okuluna gelmesi için teklifte bulunmuş."