Nadboginie [Piekło]

Prolog

W odległej krainie, a właściwie znajdującej się kilka tysięcy kilometrów pod twoimi stopami, żyją piękne istoty. Mają nieskazitelne twarze, idealne ciała i oczy, w których wielu już przepadło. Wyglądem przypominają archanioły, mimo że ich czyny świadczą o tym, że są gorsze od samego Diabła, który kiedyś grzał tę miejscówkę. Nie wyrażają uczuć, nie mają serca, a słowa "litość" nie znają. Jedyne co może czasami nie sprawiać bezlitosnego odczucia to oczęta, w których pląsają iskry, w akompaniamencie krzyków agonii pełnych cierpienia.

Wilczyca - wilkołak o brązowych oczach, jej wilk jest ogromnym czarnym zwierzęciem niosącym za sobą śmierć

Kierowca autobusu - złotowłosa niewiasta z hobby, któremu zawsze towarzyszy rozlew krwi, uwielbia torturować (z resztą jak reszta Pań)

Sędzie główny - wydaje wyroki, skazuje kolejne dusze do wyznaczonych kręgów Piekła

Morderczyni - mieszanka pół-wilkołaka i pół-demona (kuzynka Wilczycy) o oliwkowych ślepiach, jej nazwa wcale nie jest przypadkowa, a liczba ofiar na jej koncie stale rośnie

Opiekun Cerbera - prowadzi piekielny zwierzyniec, ponieważ jedynie zwierzęta wkradają się w jej łaski, jej ukochanym pupilem jest Cerber

A na deser ostania z Nadbogiń:

Szefowa - niebieskozielone oczy ze złotymi plamkami decydują o całym Piekle wraz z ich mieszkańcami, to Ona pociąga za sznurki i wciela w życie miliardy idealnych planów

Jedno jest pewne, nie chciałbyś by twoja droga skrzyżowała się z cieniem którekolwiek z nich. 

~Szefowa~