Bu gidişinin kaçıncı günü bilmem saymadım ama sanki 3.yıl gibi bir alışmışlık var üstümde. Her ne kadar umursamaz tavırlarla hareket etmeye çalışsamda beynim sürekli seni hatırlatıyor bana adeta inat edercesine.Hayatıma senden sonra ister istemez birilerini aldım. Anlamadım onları sanki hepsi benimle senin değerini bana anlatmak için konuşmuşlardı. Ne güzellikleri senin yanına yaklaşırdı ne de düşünce biçimleri senin kadar gelişmişti. Herkeste sendeki güzelliği, samimiyeti, sıcakkanlılığı aradım umutsuzca.Herzaman olduğu gibi sonuç yine hüsran.Sen bende alışkanlık olmuşsun. Farkına yeni vardım. Şu an seninle konuşamıyorum o yüzden böyle bir iki cümlelik küçük ve saçma şeyler yazarak kendimi avutuyorum. Gerçi sana söylesem hissettiklerimi sende inanmazsın olan bunca şeyden sonra ama neyse. Şimdilikte bu kadar yine yazarım elbet çünkü sana anlatacak çok şeyim var…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tecrübe Diyelim
De TodoSıkılınca 5-6 cümle yazarım. Yazdıklarımın hepsini biraraya topladım umarım hepsini okur ve beğenirsiniz...Bu arada küfür olabilir şimdiden özür diliyorum ama küfür etmezsende olmuyor be abi!Araya da birkaç şiir serpiştirdim...
