Yaklaşık yarım saattir Deniz'in odasının kapısının önünde bekliyorduk.Kevserle oradaki yerlere oturmuştuk.En sonunda doktor odadan çıktı.Kevserle hemen doktorun yanına koştuk.
"-Doktor bey durumu nasıl?"
"-Size bunu söylediğim için çok üzgünüm ama malesef hastamız kanser."
"-Ne demek kanser?"
"-Hastamız kanser."
Bu duyduklarımdan sonra gidip olduğum yere oturarak ağlamaya başladım.Kevser'de yanıma oturdu ve bana sarıldı.Kulağıma fısıldadı.
"-Gelir geçer daha öncekiler gibi buda geçer neler neler geçmediki."
Kevser'e acı acı gülümsedim.
"-Sezen Aksu'da biliyordu geçer dediğinde geçmeyeceğini."
"-Kardeşim biz neler atlattık.Buda geçer hadi Deniz'in yanına gidelim bize ihtiyacı var."
Yerimdan yavaşça kalktım ve Deniz'in bulunduğu odaya girdim.Deniz yatakta yatıyordu.Kevserle Deniz'in yanındaki sandalyelere oturduk.Deniz'in saçlarını okşamaya başladım.Önce bira kıpıradandı.Ellerimi saçlarından çektim.
"-Anne lütfen."dedi Deniz.Ellerimi yeniden Deniz'in saçlarına koyup okşamaya devam ettim.
"-Ben biliyordum Kevser."
"-Neyi biliyordun?"
"-Deniz'de şüpheli bir haller vardı sanki bizden birşey gizliyordu."
"-Bende farkettim ama senin kaçma olayına yormuştum."
Biz Kevserle konuşurken Deniz yavaşça gözlerini açtı ve doğruldu.Bizi başında gözü yaşlı görünce şaşırdı.
"-Kızlar siz neden ağlıyorsunuz?Burası neresi?"dedi endişeyle Deniz.
"-Hastanedesin Deniz bir sakin ol."
"-Neden hastanedeyiz ne oldu?"
"-Ona söylemeli miyiz?"
"-Bilmeye hakkı var Kevser."
"-Ne diyorsunuz kızlar?"
"-Deniz nasıl söyliyceğmi bilemiyorum."
"-Devamını getir Nur.Bak sinirleniyorum."
"-Deniz sen.."
"-Ben?"
"-Deniz sen.Of Kevser ben söyleyemiycem."
"-Kızlar söyleyin."
"-Valla ben düzce bir nefeste söyliycem.Deniz sen kansersin.....
