Uyandığımda bembeyaz duvarla karşılaştım.Yanımda Sare annem ,annem, kız kardeşlerim,Deniz ve Kevser vardı.Aklıma olanlar gelince ağlamaya başladım.Kevser bana sarılıp
"-Şşş ağlama."dedi.
"-Eve gidelim."Dedim
sessizce.
Tamam.dediler.
"-Ben çıkış işlemlerini hallediyim."
dedi Deniz.
Hastaneden çıkarken olanları düşünüyordum. Nasıl, nasıl yapabilmişti ben onu çok sevdim o bana bunu nasıl niçin neden?Aklıma olanlar geldikçe deliriyordum.Hastaneden çıkınca annemler taksi çağırdı.Taksiye bindim.Sanki Ölmüş gibiydim.Nasıl yapardı kafayı yiyecektim.Annemin beni dürtmesiyle kendime geldim.
"Hadi kızım"
dedi.Eve gelmiştik.Eve doğru yürüdüm.Çantamı çıkartıp içinden anahtarı aldım.Odama çıkıyorum ki Kevser beni durdurdu.
"-Yapma böyle kanka gel beraber dertleşelim dök içindekileri rahatlarsın."
"-Hayır Kevser konuşmak istemiyorum, sadece yanlız kalmak istiyorum."
"-Hayır Nur seni böyle bir günde yanlız bırakamam olmaz."
"-Hayır Kevser hem sen ne anlarsın ki benim ne yaşadığımı anlıyor musun? Anlayamazsın kimse anlayamaz ne sen ne de başka biri anlıyor musun?"
Dedim bunları söylerken ağlıyordum.
Sare annem bizi böyle görmüş olmalı ki hemen yanımıza geldi ve konuşmaya başladı.
"-Kevser kızım hadi gel Nur'u biraz yanlız bırakalım."
"-Peki."
Diyebildi Kevser ve aşağıya indi bende odama çıkıp kapıyı kapattım.Sonra gelinliğimi çıkarıp üstüme bir eşofman ve kazak gidim ve her zaman ki gibi derin bir uykuya daldım.
Telefonumun sesiyle arayan kişiye baktığımda gördüğüm isimle şok oldum.
(Batıkan'dan)
Damat odasında bekliyordum nasıl kaçacaktım.Düşünmeye başladım aklıma bir fikir geldi.Ona yapamayacağım ile ilgili not yazmalıydım.Kağıt kalemi alıp yazmaya başladım.
"Olmadı,yapamadım Nur, benim evlenmek istediğim sen değilsin.Yolun açık olsun."diye
yazdım ve damat odasından hızla kaçtım.Düğün salonunun çıkışına geldiğimde dışarıda Aslı'nın arabası vardı hızla Aslı'nın arabasına doğru ilerledim.Arabaya bindim.Aslı arabayı çalıştırdı ve yol almaya başladık.Aslı
"-İşi hallettin mi?"dedi.
"-Hallettim ama Aslı bu çok acımasızca değil mi?"
diye sordum.Aslı bana kıgın kızgın baktı ve konuşmaya başladı.
"-Sen hala onu seviyorsun.Ben senin için ailemi karşıma aldım.Belki hala telefonunda karım diye kayıtlıdır"
dedi ve yanan kırmızı ışığı görmedi.Tam söylüyordum.
"kırmızı...
(Nur'dan)
Batıkan mı?Hangi yüzle beni arardı.Telefonu açıp ona saydıracaktım.Telefonu açtım tam saydıracaktım ki telefonda başka bir erkek sesi vardı.Adam konuşmaya başladı.
"Merhaba ben doktor Levent sanırım siz Batıkan Bey'in eşi oluyorsunuz.Batıkan bey hastanede bir trafik kazası geçirmiş.Şuan yoğun bakımda, en iyisi ben size hastanenin yerini söyleyeyim.******* hastanesinde,bu arada eşinizin durumu ciddi yaşamını yitirebilir."
dedi ve zaten bundan sonrasını duyamadım çünkü telefon elimden düştü.Allah'ın işine bak önce beni terk ediyor sonra kaza yapıyordu.Şimdi ben ne yapacaktım? Hastaneye gitsem mi gitmesem mi?
En iyisi annemlere sormak.Off Sare annem duyunca yıkılacak.Sonuçta oğlu yoğun bakımda en iyi haber vereyim.Odamın kapısını açıp Sare anneme doğru ilerledim.
"-Sare anne sana bi şey söyliycem.Sen şöyle otur.
"-Yeliz(kız kardeşim) ablacım bir bardak su getir."
"-Peki abla."
"-Sare anne bunu söylemek çok zor ama söylemek zorundayım.Sare anne Batıkan'ı hastaneye kaldırmışlar,hastaneye gitmeniz gerekiyor."Dedim.
"-Nee!!!kızım çabuk taksi çağır hastaneye gidiyoruz!!!"
"-Peki Sare anne ben üstüme uygun bir şeyler giyip geliyorum."
"-Hadi kızım hadi!!!"
Dedi. Bende hemen dama çıkıp üstüme uygun bir şeyler giyip aşağı indim.
Taksi geldi ve hemen taksiye bindik ve Sare annemle hastaneye doğru yol aldık.Hastaneye gelince hemen vezneye doğru yol aldık.
★★★★★★★★★
Yine ekşınlı bir bölüm daha,beğendiniz mi spaydiler?
