My First Time In The City

milly

Die nacht slaap ik slecht. Geen natuurlijke geluiden zoals bij de boerderij. Zuchtend draai ik me nog een keer om. Zou ik ooit wennen aan het geluid van de auto's en de trein?
Voorzichtig kom ik overeind om naar teresa te kijken. Ook zij is nog wakker. 'Teresa?'
'Hmm?'
'Ik mis thuis.' Een traan glijd langs mijn wang terwijl ik me weer laat zakken en naar het plafond staar. 'Ik mis Anouk.'
'Ik ook,' zucht ze. 'Maar we zullen er mee moeten leven.' Nog een diepe zucht.
Typisch Resa, altijd zo dramatisch. Als we thuis waren en ik geen heimwee had zou ik er om hebben gelachen.
Resa beseft het ook, want ze komt naast me liggen. Net als vroeger toen we klein waren. Als papa en mama sliepen en een van ons bang was in het donker. Langzaam worden mijn oogleden zwaar.

Lovehpwriting