Tyler

0 1 0
                                    

Zodra Minale weg is ren ik naar Milly. Haar huid is klam en koud, maar ze ademt nog. Wonder boven wonder.
'Hoelang heeft ze nog denkje?' Vraag ik aan Jake.
'Een uur. Misschien 2,' mompelt hij.

Langzaam loop ik naar Alex kamer. Zodra ik binnen kom kijken ze allebei op. 'Milly heeft nog steeds gif in haar lijf. Volgens Jake heeft ze nog 1 misschien twee uur.'
Teresa rent naar de deur, maar ik houd haar tegen. 'Als je wilt dat Milly het overleeft, moet je Jake  nu zijn gang laten gaan. Hij heeft zelfs mij weggestuurd. Ik ben gewoon een vriend, misschien zelfs alleen maar een kennis. Jij bent haar zus. Met jou erbij zou hij alleen maar meer onder spanning staan.'
'Ze beschouwt jou wel als een vriend. Ook al ken je haar pas twee dagen. Ze heeft over je verteld. Over de verhalen die je vertelde de eerste keer,' mompelt Teresa.
Aan haar gezicht te zien kan ze elk moment gaan huilen. Voordat dat inderdaad gebeurt draai ik me om en loop weg.

Voorzichtig kijk ik door het raampje van de behandel kamer. Milly's huid lijkt nog witter te zijn geworden. Haar ogen nog wat doffer. Ik beschouw haar ook als een vriend. Minale heeft mijn ouders van me afgepakt, mijn zus, mijn familie. Maar Milly, Jake, en alle andere pakt ze niet van me af. Nooit.

Lovehpwriting

My First Time In The CityWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu