My First Time In The City

Milly

~een week later~
Ik hap naar adem alsof ik een hele tijd onder water bsn geweest. Tyler kijkt me verschrikt aan. 'OMG! Je bent wakker. We dachten dat je nooit meer wakker zou worden.'
'Wat is er gebeurt?' Zodra ik die vraag stel herinner ik het me weer.
Wat us er gebeurt. Zo te zien vind hij het te moeilijk om te vertellen dus ik pak zijn hand. 'Het hoeft niet.'
'Ik laat het je wel zien, kan je overeind komen?' Ik negeer zijn pogingen om me te helpen. Door de beveiligings camra's kan ik alles zien. Ik schud mijn hoofd. 'Wat kan een mens ooit zo maken.'
'Ze heeft een zware jeugd gehad.'
'O, dat zal wel. Maar dat is toch geen reden om dit te doen.'
'Mensen kunnen van alles doen door trauma's.'
'Wat neem je het voor haar op?' Ik kijk Tyler met grote ogen aan.
'Wat ze heeft meegemaakt is geen excuus voor haar daden. Ze heeft veel mensen van me afgepakt. Maar jou zal ze niet afpakken Milly. Dat beloof ik.' Ik kijk hem even verbaasd aan.
'Waarom?'
'Waarom wat?'
'Waarom doe je zo veel voor mij. Meer dan voor de andere.'
Hij kijkt me even raar aan. 'Ik denk dat je het wel weet.' Ik knik even. Hij drukt zijn lippen op die van mij. Eerst verstijf ik maar dan ga ik er in mee. Dat is wat me nog wel het meest laat schikken. Ik kijk hem met grote ogen aan. 'I-ik,' stamel ik. 'Ik moet gaan.'

Lovehpwriting