Tyler loopt de kamer uit terwijl Teresa blijft huilen. Voorzichtig sta ik op en ga op de rand van het bed zitten waar zij op ligt. Mijn hand wrijft kalmerende rondjes op haar rug. Ik merk dat het huilen minder word. voorzichtig komt ze overeind. Haar mascara is uitgelopen van het huilen. Een flauwe glimlach verschijnt op haar gezicht. "Je hoeft niet te doen alsof je blij bent, daar trapt niemand hier in." Gelijk verdwijnt haar glimlach. "Hoe komt het dat Milly is gesneden?" Vraagt ze. Overrompeld door haar vraag ben ik op zoek naar een antwoord. Hoe komt dat? Geen idee. Een zucht verlaat haar mond. "Het is ook te verwachten dat niemand het weet." Er rolt weer een traan over haar wang die ze gauw wegveegd. "Teresa, Het is niet erg om te huilen." Mompel ik. "Dat is het wel als er een of andere gozer op je bed zit die bij je ontvoerders woont en je probeert te troosten wat een onmogelijke zaak is voor zo een zak als jij!" Boos loopt ze de kamer uit, ik ga achter haar aan. Ze wilt de ruimte inlopen waar Milly ligt maar blijft in de deuropening staan. Starend in de ogen van de wakkere Milly.
Tirzaatjehh
JE LEEST
My First Time In The City
AventuraMilly en Teresa, 2 meiden, 1 familie. Samen met hun ouders verhuizen ze naar de stad. Nog nooit zijn ze daar geweest. Maar ze helpen elkaar er doorheen. Het viel in het begin best mee, totdat er iets gebeurde.... ...
