My First Time In The City

Milly

Deze slaap is anders. Alsof ik verlamd ben. Ik zie alles en voel alles, behalve in mijn nek, maar ik kan me niet bewegen. Echt bij mijn bewustzijn ben ik niet. Als ik zie dat Tyler in elkaar zakt, heb ik in de neiging om in elkaar te krimpen. Waarom? Ik ken hem pas amper en hij is irritant.

Om het uur komt er iemand kijken. In de tijd daartussen komt Tyler vaak. Hij weet dat ik hem hoor en zie, dus verteld hij me verhalen. Hoe irritant ik hem ook vind. Ik verheug me steeds meer op zijn komst in de tijden dat hij weg moet. Minale had zijn ouders vermoord. Waarom? Gewoon omdat ze gek is, of kende ze hen al? Misschien wraak? Ik moet me tegen dat gif verzetten. Zodat ik weer kan trainen en me tegen haar kan verdedigen. Mischien lukt het me zelfs wel om haar te verslaan.
Plotseling komt Tyler binnen stormen. 'Milly! Hij heeft een manier gevonden! Jake heeft een manier gevonden je te genezen!'
'Rustig. Anders stuur ik je weg,' bromt Jake. Tyler komt naast me zitten en pakt mijn hand vast. Jake rent heen en weer tussen de tafels.
'Oke, Milly? Zo meteen is de verdoving uitgewerkt. We geven geen nieuwe dus het kan een beetje pijn doen. Niet heel erg, dat beloof ik,' zegt Tyler zacht in mijn oor. Hij geeft een bemoedigend kneepje in mijn hand en staat op.

Lovehpwriting