My First Time In The City

Milly

Tyler kijkt ons vragend aan. 'Is er iets?'
Snel schud ik mijn hoofd. 'Teresa?'
'We zagen een hoofd bij het dakraampje,' zegt ze langzaam. 'Een vrouw.'
Tylers blik verandert. Hij balt zijn vuisten en wil weglopen, maar ik houd hem tegen. 'Tyler,' zeg ik waarschuwend.
'Waarom wil niemand me laten gaan? WE MOETEN TOCH IETS DOEN!'
Geschrokken laat ik hem los. Die blik. 'Sorry,' mompelt hij. Ik schud mijn hoofd.
'Ik ga douchen, mag ik de shampoo?'
Hij geeft de shampoo en loopt weg.

Net was ik nog super moe, maar nu staar ik naar het plafond. Wat als het echt Milane was? Het kon natuurlijk net zo goed een eikel zijn die wou spieken. Maar...
Het ging zo kort maar ik weet zeker dat het een vrouw was. Rood, lang haar en een licht  huid. Tyler komt de kamer binnen. 'Nog steeds wakker?'
'Dat zie je toch?' Snauw ik.
'Sorry van net. Ik had niet moeten schreeuwen.'
'Geeft niet.'
'Wat voor krachten hebben ik en Teresa?'
'Geen idee, maar als het werkelijk Milane was die jullie zagen. Dan moeten jullie wel heel sterk zijn. Waarom zou ze anders achter jullie aan zitten?'
Ik knik en draai me op mijn zij. Langzaam vallen mijn ogen dicht.

Ik vlieg overeind. Mijn lichaam is nat van het zweet. Trillend sta ik op. Water. Ik vul een beker.
Zodra ik het water in mijn mond laat lopen word ik misselijk en spuug ik het weer uit. Zo snel als ik kan ren ik naar de wc. 'Milly? Gaat het goed?'
Pas als de misselijkheid weg is kijk ik hem aan. 'Het gif. Niet weg uit mijn lichaam. Bijna bij hersenen.' Dat is het enige wat ik kan uitbrengen voor ik in elkaar zak.

Lovehpwriting