O şimdi karşımda duruyordu.Öldü denilen kadın karşımdaydı.İz'in nasıl burada olduğunu aklım almazken korkudan ellerimin buz kestiğini hissettim.Hemen ayakkabılarımdan birini üzerine attım ve hızlıca kapıyı yüzüne kapattım.
İz:Defne aç şu kapıyı. Defne!!Aç diyorum.Defne!!!!Açsana!
Hemen salondaki sehpadan telefonumu alarak Ömer'i aradım.Bu nasıl olabilirdi.Hala dışarıdan İz 'in sesi geliyordu.
Ömer:Aşkım ,ne oldu?
-Ömer evi ruhlar,hayaletler bastı!!Çabuk gel!!İz burda.
Ömer:Aşkım iyi misin sen.İz vefat etti.Hayal felan görüyor olmayasın?
Dedi gülerek.Çok sinirlenmiştim.
-Ömer yalan mı söyleyeceğim bu durumda sana?Bunun şakası mı var?!Bana inanmıyorsan gel de kendin gör.
Dedim ve telefonu kapattım.
O arada sesten huysuzlaşan masal ağlamaya başladı.Korkudan elim titriyordu.Ama çok fazla ağladığından onu kucağıma aldım.Ömer gelene kadar huzursuz olacaktım.Masal'a hiçbir şey yedirmediğim aklıma geldi.Bugün olan olaylar yüzünden aklım başımda değildi.Banyoya gidip yüzüme bir su çarptıktan sonra biraz daha sakinleşmiştim.Mutfakta Masal'ın mamasını hazırladım ve bir anda bacaklarıma sarılan şeyle çığlık attım.Baktığımda bunun Rüzgar olduğunu gördüm.Korktuğunu görünce
-Özür dilerim annecim.Bugün iyi değilim de.
Dedim ve başına bir öpücük kondurdum.
Rüzgar:Anne dışardan sesler geliyor.
-Bir şey yok canım benim.Sen git yukarda oyna.
Dedim ve mamayı Masal'a yedirmeye başladım.
-Zaten herşey benim başıma gelir.Bir huzur bulamaz bu Defo.Evren rahat bırakmıyor ki.Tam her şey yoluna girdi Defo rahatsın artık diyorum.Yine tüm belalar beni buluyor.Bir ruh gelmediği kalmıştı.O da geç kalmadan geldi.
Derken kendi başıma konuştuğumu fark ettim.
-Kendine gel kızım Diyerek yüzüme hafif bir tokat attım.Masal'a yemeğini yedirmeye devam ettim.Yemeği bittiğinde onu oturma odasındaki oyuncakların yanına oturttum.18 aylıkken yürümeye başladığı ve çok haraket ettiği için gözümüzün önünden ayıramıyorduk.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ömer'in Ağzından:
Hızlıca elimdeki dosyaları dolabıma koydum ve kilitledim.Arabaya bindim.Arabayı çok hızlı sürüyordum.Defne çok korkmuşa benziyordu.Telefonda sesi titriyordu.Defnem için çok endişelenmiştim.Bir anda bir anne ve bebeğe çarpmamla soğuk kanlılığımı koruyamadım. Arabadan çıktığım da çarptığım kişileri görünce çok şaşırdım ve
-Allah kahretsin beni!!!
Diye bağırmaktan kendimi alıkoyamadım.
💗 Bu bölümü beğendiniz mi? 💗Sizce İz nasıl yaşıyor?Ömer kime çarptı? 💗Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. 💗Hatam varsa hepizden özür dilerim. 💗Hepinizi çok çok çok seviyorum. DenizGven487💗 ( DieAnotherDay)
