Chapter 5: The Power

203 32 75
                                    



Chapter 5:

The Power


Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


A E M E R Z E L

(Ey-mer-zel)

In Brittany University you may choose whatever PE lesson you may prefer to learn to. Pero sa Russian Standford University may sinusunod silang syllabus kaya nakakainis dahil ayaw ko talaga ang basketball na sport.

I sighed. 

Bakit hindi ko ba namana ang galing ni Dad sa mga sports? Ni Mom sa taekwondo? Ni Kuya Aeros sa basketball at ni Kuya Alexander naman sa swimming? Bakit ni-isang sports wala man lang ako nakuha mula sa pamilya ko?

Hindi rin ako matalino gaya nina Mom at Kuya Austin. 

So ano pala ko sa mundo? Emme'curst!



Brittany University is located on the borderline between South Shalifornia Aisle at Center Aisle—the capital city of our country. While Russian Standford University almost located at the heart of the South Shalifornia Aisle.


PE subject ang isa sa pinaka ayaw ko na subject sa lahat. Pero no choice ako dahil kailangan pumasok dito lalo pa't terror pa man din ang teacher ko rito. Kagagaling lamang namin sa home room at ngayo'y patungo na sa gymnasium para sa aming PE subject.

Ayaw ko nitong subject hindi dahil sa mga theories na napag-aaralan, o maski ang terror naming teacher kungdi ang treatment ng mga kaklase ko lalo na ang ibang grupo ng mga kalalakihan na laging nang-aasar sa aking 'bakla' sa tuwing natutunghayan nila ang performance ko sa loob ng gymnasium.


Katulad nang lagi ay mag-isa na tinatahak ko ang daan patungo sa building na kung saan ang gymnasium. Hindi na rin naman bago sa akin ito dahil alam ko naman na walang may gustong makisabay sa akin. 

Habang naglalakad ako rito sa hallway na tumutumbok patungo sa pintuan papasok sa covered basketball court ng aming school, bigla ako nakaramdam nang pagkabalisa dahil sa way ng mga tingin sa akin ng ibang tao na nakakasalubong ko rito. Pero kahit naman na ayaw ko na sila pansinin ay hindi ko pa rin maiwasang maapektuhan mula sa mga mapanuri, matatalim, at may halong inis na tinging ipinupukol nila sa akin.


Bumuntong na lamang ako ng hininga mula sa nadaramang tensyon. Hindi ko talaga makuha bakit ganyan sila tumingin sa akin? Wala naman akong nagawang kasalanan sa kanila? Hindi naman yata ako weird makitungo sa ibang tao, ah?

Destroy thy FALLEN GAMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon