That Jerk is a Cupid

Chapter 7

GUSTO KONG matawa sa mga oras na ito. Pero ni simpleng pag buka ng bibig ay hindi ko magawa. Lahat ng sayang nararamdaman ko ay napalitan ng galit, suklam at pagka muhi. Napuno rin ng nakaka lokong katanungan ang aking isipan. Bakit bumalik pa siya? Gayong daragdag lang siya sa problema.

‘‘Hey,’’ Pukaw niya sa atensyon ko na para bang walang nakaka gagong nangyari sa pagitan namin. ‘‘Zari.’’ Tawag niya sa pangalan ko gamit ang isang malambing na tono.

Napa irap ako sa kawalan, kung nakaka matay lang ang pag mumura. Malang ko ba’y naka handusay na siya ngayon sa kalsada dahil kanina ko pa siya pinaliliguan ng libo libong mura sa loob ng utak ko.

‘‘Zari─’’

‘‘Bakit bumalik ka pa?’’ Saad ko sa isang kaswal na tono.

Pansin ko ang pag pikit niya. And when the moment he opened his eyes, I can see the sadness daring to show. I just shrugged it off. Hindi na iyan tatalab pa saakin. Heck, that’s the thing. Kailan nga ba iyan tumalab saakin?

‘‘Bakit bumalik ka pa?’’ Pag uulit ko pa, nang mag tama ang mga mata namin. Tiyak akong mas dumoble pa ang sakit na nararamdaman niya sa ngayon.

Gusto kong matawa. Anong karapatan niya? Gayong siya ang umalis ng walang paalam! Siya itong pinahirapan ako sa kakaisip. Kinunsensya ako at higit sa lahat ginulo ang utak maging puso ko. Fudge!

‘‘Bakit.Bumalik.Ka.Pa.’’ Sa pangatlong pag kakataon ay inulit ko. Paisa isa para mas dama niya ang nararamdaman ko. Ngunit gaya ng nauna’y nanatili siyang walang imik.

Marahas akong nag buga ng hangin, ‘‘Nagkaka lokohan nalang tayo dito eh.’’ wika ko at pekeng tumawa.

Agad na nag salubong ang kilay ko ng bigla siyang ngumiti. Anong nakaka tawa?

‘‘I didn’t see this coming. I was expecting a warm welcome, a tight embrace, you know.’’ He said, genuinely.

Gusto kong kamuhian ang sarili ko, imbis na siya. Bakit sa kabila ng ipinapakita ko’y nananatili siyang kalmado at naka ngiti? Damn, what the heck wrong with him? What the heck wrong with this jerk?

I WAS MESMERIZE by her beauty. By her innocent and bare eyes. Mula pag bukas niya ng gate, hanggang sa ngayon na halos umusok na ang ilong niya sa galit. I’m still admiring her, though. Hindi ko mapigilan ang mapa ngiti habang nag aalburto siyang parang bulkan. Imbis na masaktan ako sa mga ipinupukol niyang salita ay ngininitian ko lang ang mga ito.

‘‘Oh, ano pang ginagawa mo rito? Alis na!’’ Singhal niya habang tinutulak ako ng marahas.

Ngunit imbis na sumuko, ay iba ang aking ginawa. Agad kong iniwasan at pilit na sinalag ang mga kamay niya saka patakbo kong nilapitan ang distansya ng gate nila mag mula sa kinatatayuan ko. Nang maka rating ako ruon, ay agad kong ikinalang ang aking mga braso sa pagitan ng gate.

She cursed in hell like there is no tomorrow. Damn, she looks so cute when she’s acting like that. Imbis na magalit at sumuko ay hinangaan ko pa ang inaakto at pakiki tungo niya saakin. But what should I do? Mahal ko eh.

‘‘Umalis kana, puwede?’’ Saad niya ng maka lapit saakin.

Agad akong umiling. Kung ang pag alis ay tanda ng pag suko. Bakit ko gagawin?

Oh fuck! What a word, huh.

‘‘Zari, please. Pakinggan mo ako, just this once please? Nag mamakaawa ako.’’ I begged and pleaded. But it seems like, she would not change her mind. ‘‘Please, Zari?’’
Dagdag ko pa.