That Jerk is a Cupid

Chapter 9

I GENTLY OPEN my eyes. It’s morning, I said to myself. Then I found out that I’m still on my bed, all alone. Then suddenly, something popped up on my mind. Slowly recalling the events happened last night.

‘‘Seems tired, eh? Anong oras na, hindi ka parin bumabangon.’’ Someone said.

I immediately scratch my eyes and fix my self afterwards, ‘‘Anong ginagawa mo rito?’’ salubong ko sakaniya matapos na daluhan siyang prenteng naka upo sa sofa.

Nag kibit lamang siya ng balikat.

‘‘Asher, anong ginagawa mo rito?’’ Pag uulit ko pa dahil sa hindi niya pag sagot nuong una.

Akala ko’y patuloy na mag bibingi bingihan ang baliw kong pinsan, laking pasasalamat ko at sumagot narin siya sa wakas.

‘‘You’re supposed to say, how are you? When did you arrive? Are you tired? Come on, let’s have some coffee. But anyways, wala akong planong mag tagal rito. I came here because of the merely fact that...’’ Pambibiting wika niya.

Napa irap ako sa kawalan dahil sa inasta niya.‘‘You’re supposed to answer my damn question, Finn. Dami mong sinabi.’’ Untag ko ng hindi na napigilan pa ang iritasyong nararamdaman.

He just laughed his ass off. ‘‘I know right. Chill, can you?’’

Walang sere-seremonyas ko siyang pinaulanan ng suntok na agad naman niyang nasalag at naiwasan.

‘‘Better luck next time,’’ Naka ngising wika niya at pabatong inilayo sa kaniyang sarili ang aking kamao.

‘‘Labas!’’ Asik ko.

‘‘Ganiyan ba ang pag trato mo sa pinsan mong may hatid ng magandang balita para sa‘yo?’’ Aniya ng naka ngisi.

Agad na napa kunot ang noo ko sa mga tinuran niya, ‘‘At anong balita naman ‘yan? Maganda? Huh, siguraduhin mo lang.’’ pag hamon ko sakaniya na ikinataas lang ng kaniyang kilay.

‘‘Feed me first, then I’ll tell you that fairytale do exists.’’ Pabalik na hamon niya saakin.

Awtomatikong nag salubong ang mag kabilang kilay ko. ‘‘Just spill it!’’ Singhal ko sa pagka inis.

‘‘Ah-ah,’’ Iiling iling na wika niya, habang iwina wagayway sa ere ang hintuturo niya. ‘‘Not until you satisfy my cravings, Mr. Jerk no more.’’ Maka hulugang wika niya pa bago tuluyang nag lakad patungo sa pintuan ng aking kwarto.

Puno ng katanungan at napapan tasyahan kong sinundan ng tingin ang papalayo niyang bulto. ‘‘What does he mean by that?’’ Kunot noong tanong ko saaking sarili na para bang may makukuha ako duon, isa mang sagot sa bawat tanong na gumugulo saaking isipan.

At dahil sa hindi mapigilang kyuryosidad na nag hahari sa buong sistema ko’y wala sa sarili akong napa tayo. Natagpuan ko na lamang ang aking sarili, tinatahak ang daan papalabas ng aking kwarto.