ŞEYTANIN GÖZÜ Wattys2017

ŞG/2

+Multimedya Arya

+İyi okumalar

•Elimden akan kanları bir bardağa boşaltıyordu. Midem kanı kaldırmıyordu, kusmak üzereydim. "Kusuca-" diyemeden kusmaya başladım bu aralar çok fazla kusuyordum.

"Durmadan kusmayı kes!" elimin tersiyle ağzımı sildim. Bir bardak dolusu benden kan almıştı, kolundaki bandanayı çıkartıp avcumun içine bağladı ve beni bir odaya zorla sokup kilitledi.

Direk camı açmaya çalıştım. Açılmamıştı dahada inceleyince pencereyi vidaladığını gördüm.

Avcumun içindeki bandanayı söktüm ve kanımla cama yardım edin yazdım. Bu duygu iğrençti. Odanın diğer kapısına gidip baktığımda banyo ve tuvalet vardı. Aynalı rafı incelemeye başladım.

Keskin bir alet istiyordum. Beni bu lanet yerden kurtara bilicek bir alet. Avcumun içi zonkluyordu, iyice baktığımda çok derin kesmişti. Çeşmeyi açıp suyun altına tuttum. Kendime aynadan baktığımda iğrenç bir haldeydim. Saçlarım yağlanmış, karışmış haldeydi. Gözlerimin altı mosmordu ve gözlerim kanlanmıştı.

Çeşmeyi kapatıp, bandanayı aldım. Elime iyice sarıp sıkıca bağladım. Banyoya girip direk kapıyı kilitledim ve üzerimdekilerden kurtulup bir duş aldım. İyice banyoyu kurcalayınca yeni kıyafetler buldum, onları direk üstüme giydim. Biraz daha kurcalarsam başka aletlerde bulucağıma eminim.

Bir tornavida.

Bir tornavida hayatımı kuracağına inanamıyordum ama bu gerçekti. Tornavidayla hemen camı açmaya çalıştım biraz uğraşsamda açabilmiştim. Evet buradan aşağıya nasıl inicektim? Parmaklıklar vardı ama yan boşluktan yararlanıp çıkabilirdim ve daha sonra kendimi aşağıya attıp ölürdüm.

Yataktaki çarşafları söküp bir birine sıkıca bağladım. Çarşafı parmaklıklara bağlayıp aşağıya doğru attım. "Yapabilirim." parmaklığın yan tarafında olan boşluktan vücudumu kanata kanata olsa da çıkabilmiştim. Çarşafa direk bacaklarımı sardım ve yavaş yavaş aşağıya doğru kaydım.

Bu cehennemden kurtuluyordum. Ayaklarım yere değince hemen koşmaya başladım. Buralar ıssızdı. Tek tük evler vardı ve ne yapacağımı bilmiyordum. Ana yola doğru gitmeye başladım, ayaklarımda sadece çorap vardı ve birşeyler ayağıma batıyordu.

"Dayan Arya buradan kurtulucaksın. "
Birkaç insanın olduğunu görünce onlara doğru koştum. "Pardon telefonunuzu kullanabilir miyim?"

"Tabiki de."

055********11 aranıyor....

"Alo... Kimsiniz?"

"Cem beni kurtar!"

"Arya nerdesin sen?! Ödüm koptu sana birşey oldu diye!"

"Cem ben nerde olduğumu bilmiyorum beni kurtar-"

"Arya!" Birisi ağzımı kapatmıştı.

"Arya nerdesin?!"

"Telefonunuzu eşime verdiğiniz için teşekkürler. Biraz psikolojik sorunlar çekiyorda, rahatsız ettiğimiz için özür dileriz!" elini ısırdım. "Yalan söylüyor kurtarın-"

Bir eliyle ağzımı kapatmış diğer eliyle ise belimi tutuyordu. "Kaşınıyorsun Arya!" debelenip duruyordum. Bir işe yaramıyordu, ondan kurtulmak istiyorum. Bu lanet yerden kurtulmak istiyorum.

Beni apartmanın içine sokup kapıyı kapatı, "Ne yaptığının farkında mısın?!" beni duvara doğru itti. Duvar ve onun arasında sıkışmıştım. Nefesini yüzümde hissediyordum. Sinirlenmişti ama umrumda değildi. Bir daha olsa bir daha yaparım!

"Arya bak bebeğim kaşınma!" diyip dahada yaklaştı. Apartmandaki ışık yanınca merdivenlere doğru bakmaya başladı, ayak sesleri yaklaşınca "Yardım-" diyemeden beni öpmeye başladı. İtelemeye çalışsamda bir şeye yaramıyordu. Eleriyle ıslak saçlarımı okşuyordu. Gelen kişiyi görünce çekildi, yine o kızdı. Nefes nefese kalmıştım. Bana dik dik bakıyordu. Yüzünde nefret ve küçümseme vardı

"Kaçtı mı o-efendim?" gözlerimi devirdim. Cem'e güveniyordum o beni kurtarabilirdi. Telefonunu kullandığım adam eğer vicdanlıysa bir polise gidebilirdi. Bu yerden kurtulabilme olasılığım var. O kızı takmadan bana tekrar döndü, "Arya bir daha buna kalkışma yoksa gerçekten kötü olur!" Belimden tutup yine çekiştirmeye başladı. "Neden bana bunu yapıyorsun?"

"Yardım edin!"

"İMDAT!"

"Bağırsanda boş. Apartman temizlendi."

"Senden kurtulucam!" diyip debelenmeye başladım. "O telefonunu kullandığın kişide beni tanıyor o yüzden hayal kurmayı kes!"

Tamam. Belki iki şansım bire düşmüş olabilirdi ama Cem yapabilirdi. "Arya biraz daha debelenirsen seni yatağa atıcam-"

"Kes sesini!" direseğimle karnına vurdum. Beni eve doğru yavaşca itteledi. Belimden tutup yavaş yavaş iteliyerek beni zorla yürütüyordu. O kızın arkamızdan geldiğini hissede biliyordum. Ona uyuz olmuştum. Batuyu seviyordum, bu yaptıklarına inanamıyordum, belki başkası olsaydı ona ne yapabilirdi?

"Tenini özledim." diye mırıldandı. "Ne hale geldiğimizin farkında mısın Batu?!"

Odaya girdiğimizde başka bir odaydı. Oda siyahtan ibaretti. Siyah yatak, siyah dolaplar vs. İle doluydu. "Batu neden ben bırak mıyorsun?'

"Gerçekten kimseye anlatmam yeterki bırak beni."

"Arya seçilen kişi sensin."

"Hiç birşey anlamıyorum! Seçilen kişi ne?! Neden kanımı bir bardağa doldurdun?! Neden beni seçtiniz?! Ben sana ne yaptım Batu?!"

"Arya her sene saf bir beden adak olarak ain gecesinde şeytan için öldürülür ve onun kanı içilir ve ben ilk defa birisini seçmeyip başkasına seçtirdiğimde seni seçtiler! Anladın mı?!" jeton yeni düşüyordu.

"O kıza mı seçtirdin?!"

"Bana cevap ver o kıza mı seçtirdin?!"
"Evet o kıza seçtirdim!" Bir hışımla kapıyı açıp kapının önünde bekleyen kızı boğazlamaya başladım.

"Senin yüzünden oldu herşey! Sen beni kıskandığın için beni seçtin! Benim yerimde olamadığın için beni kıskandın ve bilerek beni seçtin! Çünkü sen ona aşıksın! Sen şeytana aşıksın!" Kızı yere ittirdim. Sinirlerim alt üst olmuştu, göz yaşlarım bu sefer korkudan değil sinirden akıyordu.

Resmen ölümüme günler kalmıştı. Kendi ölüm fermanımı kendim imzalamıştım şeytanla sevgili olarak. Dizlerimin üstüne düştüm, herşeyden, herkesten nefret ediyordum.

"Arya!"

"Arya kendine gel!"

"Efe-efendim o-o beni-"

"Kes sesini, toz ol!" sanki bedenim iflas etmişti. Gözlerim kararıyordu, kafamı dik tutmak benim için çok zordu. Gözlerim bulanıklaştı ve daha sonra kapandı.

<•>

×Bölüm sonu

×Vote ve yorum yapmayı unutmayın.

Xx