Chapter 3

268 9 1
                                    

(A/N) Guys!

I'm so sorry sa short update after a month. This is my third writing sa chapter 3. Hindi ko kasi na save ang 2nd draft ko. :'(

~~~~

Seeing the person you love walking away is a very heart breaking story.

Love is sacrificing everything.

Love is selfless.

Love itself is uncontrollable.

Love is her.

~

I’m at my office, peacefully thinking of her.

On how am I supposed to win her.

What shall I do?

What will be my plan?

I have nothing on my mind except gaining her.

I have nothing except her, tapos hindi ko pa siya makukuha?

Kailangan kong gumawa ng isang bagay na makakapaghiwalay sa kanila kahit buhay pa ng ibang tao ang nakasalalay ay gagawin ko, kahit kadugo ko pa basta makuha lang siya.

I was on my in depth imagination nang biglang tumunog ang phone sa table ko.

“Sir, may naghahanap po sa inyo dito sa labas pero wala pong reserved appointment sa schedule niyo.” Sabi ng sekretarya ko.

“Eh wala naman pala sa schedule ko eh. Eh di paalisin mo. Ayoko ng iniistorbo ako sa oras ng pagpapahinga ko.” Binaba ko na ang telepono at babalik na sana sa ginagawa ng tumunog ulit ito.

“Sir, kapatid niyo daw po.” Diretsong sagot ng sekretarya bago ko pa siya sigawan.

“MAY KAPATID BA AKO?!!” sigaw ko sa kanya.

“Yun nga ho ang sinabi ko sa kanya, na wala kayo~~” nabitawan ko ang telepono ng maalala kong I have a stealthy sister nga pala.

“Let her in.” sabi ko ng pinulot ang telepono.

Bumukas ang pinto sa harap ko at hindi nga ako nagkakamali.

“Kuya!” masaya niyang bati.

“What the hell! What are you doing here?” sigaw ko sa kanya. Mabuti na lang at soundproof itong kwarto ko kaya hindi maririnig ng mga tao sa labas.

“Kuya..” tawag niya sa akin. Sound ridiculous on my ears.

“Don’t call me that! Where are your guards? Bakit ka lumabas sa bahay mo?!!”

“Kuya, pagod na pagod na akong magkulong sa bahay na iyon. Ni hindi na nga ako nasisikatan ng araw o nakakalanghap man lang ng sariwang hangin. Kuya, ayoko na doon.” Pagmamakaawa nito sa harap ko.

“What can you do? You’re worthless. Hintayin mo na lang ang araw na ipakakasal ka sa isang tao. Don’t bother coming here!” I exclaimed, trying to calm myself.

“Please Kuya.” She pleaded. As if effective sa akin yan. I have no heart para sa mga taong kagaya niya. She’s an illegitimate child! For heaven’s sake!

“Go home. You’re definitely wasting my time.” Bubuksan ko na sana ang pintuan para palabasin siya nang lumuhod siya sa harap ko.

“Kuya please. Let me live freely. I will not bother you anymore, please. I wanna see Papa.” Pagmamakaawa niya.

“Tumayo ka nga! You’re just stepping down more.”

“Kuya~ please.”

“I’ll think about it.” Sabi ko at umupo ulit sa swivel chair. “Go home now.”

“Okay po. Please kuya.” She pleaded again and about to open the door nang makita ko ang picture sa side table ko.

It was the person I love, smiling at me.

Then a bright idea comes to my mind.

“Wait!” tawag ko sa kanya kaya napatigil siya sa paghakbang palabas. “I’ll give your freedom, in one condition.” I said and smiled hysterically.

~

No, you can’t beat me Dave.

You’re nothing compared to me.

I can be your friend but much better as your enemy.

I am Lance Dale Lee.

And I will win to Hayley’s heart.

~~~~

Announcement:

I'm looking for a sexytary. No age limit. No gender limit. As long as you're good at Filipino and English. Must be attentive and with pleasing personality, just follow and PM me here if you're interested. :)

AND ... I'll post some short stories here also. Do you know EXO ? Are you a fan of them? They are my characters so please read it also. Ask me if you want a dedication also. :)

XOXO.

You're Mine, Right?(JulQuen FanFic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon