Siyahıma Beyaz Olur Musun?

59. BÖLÜM'Arayış"

Boğucu yaz gününden herkese merhaba. Biraz geçtiktirdim üzgünüm. O yüzden kontrol etmeden bölümü yayınlıyorum. Umarım yanlışlarım veya eksiklerim yoktur 🙈.  Varsa da affiniza sığınıyorum canlar. 😘😘

   Ve o güzel ve içten yorumlar için hepinize çok teşekkür ederim. Yorumlarınız beni inanın çok mutlu etti. ❤ . Hepinizi çok seviyorum. Aralarda ailemize yeni katılanlar da vardı. Hoşgeldiniz ve beğeni yorumlarınız için çok sağolun. 😘😘😘 tabi mesaj atanları da unutmamak lazım. Sizlere de co teşekkür ederim kuzularım . ( ne çok teşekkür ederim dedim 😂😂) Hepiniz iyi varsınız. Sizi seviyorum 😍😍.

   Geçen bölüm gelen yorum ve mesajlar için aklıma bir fikir geldi. Inşallah beğenir ve katılırsınız. Şöyle ki; biliyorsunuz ki birkaç bölüm sonra kitap bitecek. Ikinci kitabı yazacağım. Bununla ilgili sizden tahmin yapmanızı istiyorum. Tahmini doğru yapan ya da yaklaşan olursa onun istediği bir sahneyi kaleme alacağım. Diyaloglar bana,hayal gücü sizden birine ait olacak. Sizden tek istediğim cevaplalarınız tek kelime olmasın. Açalım yani 😉.  Bir de yazacağım bölüm hikayenin özel bölümü olacak. Gidişat etkilenmeye bilir. 😊

    Kendinize iyi bakın. Gelecek bölüm ve yorumlarda(mesajlarda 😉😘) görüşmek üzere.😍😍😘

               ▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

         Yüreğime,yüreğin ilişti bir kere,
      İstesen de söküp alamazsın.

                              -Matilda'm

              ▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

  
  " Gitmeliyiz"

  "Bu nereden çıktı Kağan? Nereye, neden gitmemiz gerekiyor?" Gece boyu beni terk etmeyen hisin varlığı canlandı sol yanımda. Bir şeyler dönüyordu. Kalbimi sıkıp duran mengene bunu işaret ediyordu. Korkum yetersizliğini geçmişti.

  "Hastaneden aradılar. Annen-" Geri kalanını dinleme gereksimi duymadım. Bodoslama olduğunu umursamadan cümlesini böldüm.

   "A-anneme bi-bir şey mi o-olmuş?" Duyacaklarımın korkusuyla titriyordum. Kekelemekten kendimi alıkoyamıyordum. Annemi sonsuza dek olamayacağını bilmek boğazımı sıkıyordu. Ölmemeliydi. Babamdan sonra annemi de kaybedemezdim.

   "Özel jeti ayarladım. Yarım saat içinde hava alanında oluruz."

   "Kağan soruma cevap ver. Anneme ne oldu? Konuşsana Allah'ın cezası!" Gözümün önü bulutlanıyordu. Yanağıma sıcaklık akın ediyordu. Yaşamadığınızı hissettiğiniz an oldu mu? Benim oldu. Tam şimdi kalbimin atmadığını hissediyordum. "Bana annemin iyi olduğunu söylemiştin. " Annenin yokluğu kanadı kırık kuş yapıyordu evladı. Soluğunu kesiyordu. Annem olmadıktan sonra nefes almanın da önemi kalmıyordu.

   Kağan yanağımı ıslatmakta ısrarcı olan gözyaşlarımı sildi. "Annene bir şey olmadı. Merakını hemen gidermektense hemen üzerini değiştir. Bir an önce annene gidelim. Yolda sana neler olduğunu anlatacağım."

   Bu konuşmaların üstünden fazla vakit geçmemişti. Pilotun ustaca kullanımıyla on dokuz saatte katledilen uçak yolculuğunu on sekiz saate indirmişti. Ertesi gün akşam yedi de hastanesinin kapısından girmiştik. Kağan'ın anlattığına göre annem ortadan kaybolmuştu. Onca saat geçmemesine rağmen hala bulunamamıştı. Korku iyice sarmalamıştı çevremi. Ölümüne korkuyordum. Aklıma çok senaryo akın ediyordu. Hepsinin sonu aynı yere çıkıyordu. Polisin aradığında buldukları ceset ihbarındaki ölen kişi annem oluyordu. Cansız bedenini tenha sokak arasında,yolda,deniz kıyısında bulunacağını düşünmek nefesimi tüketiyordu. İyi düşünmekse o raddede işe yaramıyordu.