TUMBLR HİKAYELERİ 2

Wattpad | sadistbell

Bir hikaye anlatmak istiyorum. Arkadaşımın başına gelmiş bir olay ve onun ağzından anlatıcam. "Onu kimseye anlatmayı sevmem ama artık birileri bilsin istiyorum. Adım İbrahim ve kızlarla pek samimi değilimdir-arkadaş konusunda-. Bir kızdan asla dost olmaz lafını sürekli betimleyen biriydim, en azından onla tanışana kadar. 6. Sınıfta ilk defa görmüştüm onu sınıfa siyah kapşonlu hırkasını uçları kızıl kumral saçları ile gelmişti. Dışarıdan bakıldığında çok ciddiydi bu yaştaki bir kız ne yaşadıda böyle oldu diye o kadar merak ediyordum ki. Asıl dostluğumuz 8. Sınıfta başladı. Sert biriydi ama gülmesini ve eylenmesini de iyi bilirdi. Sürekli müzik dinler, çok kitap okur ve çok sigara içerdi. Neyin var ne yaşadın? diye sorduğumda ise dalar giderdi. Ama asla anlatmazdı. Bir benle konuşurdu zaten. Ama o kadar iyi kalpli biriydiki her zaman kendinden çok başkalarını düşünürdü. Bana maddi ve manevi çok yardımı dokunmuştu. Nasıl denirdi ki öz kardeş gibiydik. Asla ayrılmazdık. Her zaman sözünü tutardı. Bana karşı tek sözünü tutmadı 'hep yanında olucam lan söz'demişti olmadı. Dostluğumuz yaklaşık 4 yıl sürdü. Artık daha büyümüştük ve ben bazı şeyleri daha da farkına varmaya başlamıştım. O kötüydü. Eskisi gibi gülmüyordu. Güldürmeye gücü bile yoktu. Günden güne eriyordu ama benim elimden hiç bir şey gelmiyordu. Bir gün akşam üstü saat: 18: 30' da çarşamba günü-asla unutmam- çağırdı beni dışarı. Evlerimiz yakındı zaten, hemen gittim yanına. Her zaman ki gibi oturmuş bir bankta elinde sigara, derin bir şekilde bakıyordu. Ama bu sefer daha kötü gözüküyordu. Her zamankinden daha kötü. Gittim yanına oturdum. Görünce baktı yüzüme ve yemin ederim yardım et dedi gibiydi. Ulan o kadar kötü oldum ki. Kötü bir şey olacağını hissetmiştim. Ayrıldık sonra ikimizde eve gittik. İki saat Sonra aradı ama konuşan o değildi arkadaşıydı 'öldü. Başımız sağolsun' dedi. O an her şey dondu. Artık o yoktu. Bana her halükarda değer veren her zaman yanımda olan kardeşim yoktu lan yoktu. Ben bunu size Nasıl anlatıyım. Bugün tam 3 yıl oldu. Kız kardeşimi kaybedeli üç sene. Kendi canına kıyalı 3 sene... şimdi ne mı yapıyorum. Ona verdiğim sözü tutmak için çabalıyorum. Bana dediği gibi kendim için çabalıyorum. Ama vicdan azabım dinmiyor ki. Eğer o gün hislerime güvenip gitme deseydim şimdi buradaydı. Ben ağlarken elini omzuma atıp 'ağlama lan ben varım' deyip o bilindik gülümsemesi ile gülerdi. Sevdiğiniz insanların kıymetini bilin be! Sonra çok pişman olursunuz. Ve kardeşim beni duyuyorsun biliyorum artık krizlerim daha sık oluyor ama merak etme iyiyim ben. Sen olmasanda bende bıraktıklarına tutunuyorum. Sen benim tek kız kardeşimsin ve hep öyle kalıcaksın "