TUMBLR HİKAYELERİ 2

Wattpad | Adını Vermek İstemeyen Okuyucu

Ben onu çok seviyodum. Öyle böyle bi sevgi değildi. Uçak kuştan kıskanırdım okula geldiği ilk günü dahi hatırlıyorum o kadar. Çok güzel kömür karası gözleri vardı. Simsiyah saçları öldürecek derecede güzellikte gülüşü vardı.başkalarına göre çok yakışıklı değildi ama bana göre dünyanın en yakışıklısıydı. Zaten dış görünüşüde önemli değildi karakteri yetiyordu. Tam 3 yıl sevdim. 6. Sınıf ya ne aşkı dersiniz ama yok. Hep kaçtım duygularımdan. Sakladım gizledim kimseye söylemedim. Normal bir arkadaşlığımız vardı çok iyi anlaşırdık konuşurduk. O bana bişeyler sorardı ben ona hatta en son konuşmamızda bana saçlarımı nasıl kestireyim diye sormuştu.(ha gerçi şu ana kadar hep o söylediğim saç modelini kestirmişti çok ümitlenmiştim o ayrı). 2015 yılının şubat ayındaydık. O zamanlar ben sınıf başkanı yardımcısıydım. Başkanda sınıfın en yakışıklısı ama en uyuzuydu. Benle pek anlaşamazdı.neyse bi gün bu nasıl olduysa benim kimi sevdiğimi öğrenmiş. Geldi bana dedi sen melihi mi seviyon. En başta inkar ettim ama inanmadı. Bana 2 seçenek sundu dedi ya benim istediğim her şeyi yapıcaksın yani bi nevi kölem olucaksın yada melihe gidip onu sevdiğini söyliyceksin.1 günde düşünmem için süre verdi. Benimde yapım gereği sinirli bi yapım var ve bana emir verilmesinden nefret ederim o yüzden düşündüm kızlarla konuştum. Melihe söylemeye karar verdim . Neyse ertesi gün resim dersine girceğimiz tenefüs ezgi ve neclaya dedim siz melihi kaloriferlerin oraya getirin dedim. 2-3 dakika sonra melih geldi ben gittim yanına. Gözlerinin içine bakarak dedim ben seni seviyorum. Sonra ben gittim tabi en arka sıraya saklandım bildiğin yerin dibine girdim. Kızlara sordum ne tepki verdi diye çünkü kaçınca göremedim. Sadece gülmüş. Alay edercesine gülmüş. Tabi bundan sonra bu itiraf bir virüs gibi sınıfa yayıldı. Bu da benimle konuşmayı kesti. Sonra bi boş derste biri tahtaya s❤m yazmış. Bütün sınıf öğrendi falan. Kızlar benim yanıma toplaştı. Bütün oğlanlar melihin yanına gitti hayırlı olsun tebrikler Kardeşim falan dediler. O gün ben mutluluktan uyuyamamıştım. Sonra müzik derslerinde boş derslerde bedenlerde tenefüslerde kızlarla şarkı söylemeye başladık hep ben buna şarkılar itaaf ettim. Güzel sözler yazdım. Her ders onu izledim. Ama aramızda ufak bi konuşma bile geçmedi arkadaşlar hep ağzını yokladı. Bizi sevgili yapmaya çalıştılar en sonunda bi arkadaşına brn onu sevmiyorum demiş. Ondan sonra ondan hep uzak durmaya başladım ama hep sevdim. Avuttum kendimi en azından sevmiyo nefret etmiyoya. Hani derler ya insanın sevmediği ot burnunda bitermiş diye öyle oldu. Benden nefret etmeye başladı. Beden derslerinde yan yana duruyoduk hoca öyle yerleştirmişti. Sırf benden uzak durmak için yerini değiştirdi. Hep hakkımda ezici şekilde konuştu. Aynı sene içerisinde 3 kez seni seviyorum dedim. Sene sonunda artık canıma tak etmişti. İkna olmaları için benden ona onu sevmediğimi söylememi istediler yaptım. İnanmadılar. Yaz tatiline girdik. 3 ay hiç.yüzünü görmedim rahattım kalbim rahat olmasada kafam rahattı. 7.sınıf biraz daha durgundu sadece 3-5 tane dedikodu çıktı. Hiç konuşmadık. Ben sadece onu izlemekle yetindim. Tam 2 yıl konuşmadı benimle. Tekrar yaz tatili geldi 8. Sınıf olduk okulların açılmasına 1 2 hafta kaldı bizde arkadaşım simgeyle yürüyüşe çıkmıştık. O gün gördüm onu hiç değişmemişti. Ama ben değişmiştim duygularımd değil ben değişmiştim. Bu sene benle konuşmaya başladı mesajlaştık. İnstagramdan birbirimizi takip etmeye başladık. Telefonlarımızı birbirimize verdik. Tam unuttum diycem. Acım hafifledi diycem yılbaşı haftası 26 aralık salı günü en yakın arkadaşım ayçayı sevdiğini öğrendim.nerdeyse 3-5 gün sindiremedim.atlatmaya çalıştı m. 1 ocak gecesi sabah 5'e kadar ağladım. Bilmiyorum okuduğum kitabında etkisi vardı ama en büyük pay kalbimin acısıydı. Birkaç gün sonra çok yakın arkadaşım bana mesaj attı sana birini buldum diye o çocukla mesajlaştık 2 saat boyunca ama olmadı sırf ben diğerlerini onla kıyasladığım için hep onu aradığım özlediğim için. Zaman geçti ben artık kabullenmeye başladım. Depresyona girdim. Çok ağladım çok acı çektim. Vazgeçtim. En azından çabalıyorum. Ve ben şunu öğrendimki değmiyor kimse için göz yaşı dökmeye değmiyor