Gece güneşi

merak...

sabahın ilk ışıklarıyla evimizin hizmetçisi olan emine teyze gelip seslendi;hadi kalk artık okula gideceksin küçük hanım" 5 dakika dahaa "ama olmaz ki böyle bitanem kalk hadi kahvaltı hazır" yorganı kafama üstüne çektim ve o güzel rüyama devam etmek istiyordum. her sabah olduğu gibi yine babam beni kaldırmaya geldi, maya hadi kalk artık kızım okula geç kalıcaksın. sanada günaydın baba!!
babam yorganı ayak ucundan çekerek beni uyandırmayı başardı "bi rahat bırakmadınız yaa, zaten artık yatsamda uyuyamam" uzun bir süre bir sağa bir sola gerilirken güneş ışınları yüzüme vuruyordu, sonra kalktım ve banyoya gittim kısık gözlerimle aynaya baktığımda, gözlerinin altı şiş ve morarık bir kız görüyordum.
dişlerimi fırçalayıp okul formamı giydim güneş gibi parlayan saçlarımı taradıktan sonra aşağıya kahvaltıya inmiştim babamın yanağına bir öpücük kondurup oturdum tam bir lokma alıcakken! "maya! artık sen bi genç kızsın böyle davranmamalısın" derin bir nefes aldıktan sonra "nasıl tavranmamalıyım Gülbeyaz anne" bu kadın hiç değişmiycekti sonra öylece susup kalmıştı, masadan kalkıp arabaya ilerledim şöförüm ulaş amca beni koleje bıraktı.
Erkek arkadaşım baran beni kapıda gördü ve yanıma geldi Günaydın güzelim ver bi yanak, yanağıma küçük bir öpücük konudurmuştu. "sanada günaydın da bizim kızlar nerde emreler falan?" onlar her pazartesi golf oynamaya gider unuttun mu? "Aaa unutmuşum" sınıfın önüne geldiğimiz de şu herkezin konuştuğu okula yeni gelen gizemli çocuğu görmüştüm koridorun köşesin de tek başına otururdu ona uzun bi süre dikkatlice baktığımı gören baran;maya sen nereye bakıyorsun öyle? "hiçbir yere sadece dalmışım o kadar" baranın kendini beğenmiş bir kişiliği vardır her zaman. gizemli çocuğa gelince daha adını bile bilmiyordum, çok değişikti onunla tanışmalıydım.
...