saatlerce arası beklemiştim ama neden!
şuana kadar hep birileri beni beklemiştir ben kimseyi beklemem kolay kolay?ardından kapı çaldı ve içeriye bizim ikili girdi
(simay, pınar)pınar:güzelim ne oldu sana böyle ama yaa!!
tam "önemli bir şey yok derken" simay sözümü kesti ağzım açık kaldı
simay:kızz kankim sen şu arasla konuşuyomuşsun?
dedi ve iğrençç bir kahkaha attı"heeee oldu simay daha baranla yeni ayrıldık saçmalama hem! zaten aras çook uyuz! "
dedim ve gözlerimi yana kaydırıp somurttum.
simay: yaa kankim boşverr sen şu salak baranı çocuk seni aldatmış hâlâ ne diyosun birde onun yasınımı tutçan!"
sonrasında pınarla baya bi atıştılar
"OOOOOOFFFF YYEETERRRR" dediğim gibi aras içeri girdi.
aras: ortam koyu galiba?
dedi ve kıkırdadısimay kulağıma yaklaşıp "kızz sen bu barbie bebek suratlıyı sakınn kaçırma"
2 DAKİKA SONRA...
kızlar odadan çıkınca aras yanıma oturdu
"geçmiş olsun çenesi düşük"
"Aaa bende hata huylu huyundan vazgeçermi hiiç"neyse küçük prensesçik al bu senin!
elinde bir demet papatya getirmişti.
"Teşekkürler" gözlerinin içine baktığımda oda bana bakıyordu,
"Eee şeyy seni biryerlere götürücem tabi istersen?!"bu haldemi dedim ve çarşafı ayağımın üstünden çekip gösterdim, çok şaşırdı.
"ne oldu sana böyle?"
hemen kendini toparladı ve; bu bizim için bir engel değil!
"nasıl yani?"
"şöyle: sen tekerlekli sandalyeye otur gerisi bende"
üstümü giyindim ve gizlice odamdan çıktık
"ama orda hemşireler var nasıl çıkıcaz?""yaa sen rahat ol"
ardından beni korüdorda bırakıp hemşirelerin yanına gitti onlara birşey söyledi ve hemşireler odamın yanındaki hastaya baktılar koşarak yanıma geldi:
hemen çıkmalıyız!
"peki ya onlara ne dedin?"
yan odadan sesler geldiğini söyledim
akıllı çocuk! hastaneden bir şekilde çıkıp arabaya gittik biyere gittik.
anlatılır gibi değildi... harikaydı
çok çok çok teşekkür ederim aras!
dedim ve boynuna sarıldım (Ee oda eğilmek zorunda kaldı tabii)
gittiğimiz yerde ilk önce kahvaltı ettik ardından biraz oraların havasını almak için arasa beni gölün kenarına götürmesini istedim.
sandallar, kuğlar, herşey çok güzeldi...
aras hadi sende gelsene!
"ben daha güzel bi yere götürücem seni bekle"
nasıl güzel diymi?
omzuna yaslandığım zaman yüzüme rüzgar vuruyordu ve çok rahatlamıştım...
çok teşekkürler sen beni bugün çok mutlu ettin dile benden ne dilersen...
uzun süre bir sessizlik olmuştu, gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.
aslında bir şey istiyorum senden!
öyle söylediğinde biraz utanmış bi sıfatı vardı.E-ee tabi isteyebilirsin?
şu karanlık geceme gündüz olalımmı?
aras başına güneş geçmiş senin hadi artık gidelim bence
ben salağım vallahi hoşlandığım çocuk bana aşkını ilan ediyo ben neler diyorum! :D anında kafamı topladım bana bir cesaret geldi ve;
-ya kahretsin beni hiç bırakma!
diyip boynuna yapıştım e tabi eğilmek zorunda kaldı.-sende beni hiç bırakma...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece güneşi
ChickLiteğer 17 yaşındaysanız ve aşık olmuşsanız, yapacak bir şey kalmamış demektir... Ama her zaman da güçlü olmaya "çalışmayın" çünkü olmaya çalışmak sizi ve hayatınızı yorar, bıktırır. maya da aynen bunları yaşadı işte korkunç gerçekleri başta herşey çok...