New Girl ~Marauders Fanfictie~ ✔

What to do

Ik zit met mijn vrienden in de Gryfinddor leerlingenkamer. Ik heb het nieuws al aan Kim, Lotta en Romy vertelt. Ze waren geschokt, maar gaan we steunen door deze zware tijd. Nu zit ik naast Sirius tegenover Lily, James en Remus. Peter is alweer nergens te bekennen.

Nu moeten we het ze wel vertellen. Ik ben doodsbang voor hun reacties, maar het zal wel moeten. Na een tijdje zie je het toch. Straks weet heel Hogwarts het, dat idee laat me al trillen. Ook mijn ouders, dat word wel heftig voor ze.

"We moeten wat vertellen," begint Sirius. "We weten het al," onderbreekt James hem. "Wacht, wat?"vraag ik "hoe?" "Via peter," fluisterd Lily zowat. "En hoe weet hij het?"vraag ik verbaast. "Hij heeft het gezien," legt Remus uit. "Hoe bedoel je?" "Dat het uit is tussen jullie," zegt James.

"Nou word ie mooi, het is helemaal niet uit," zegt Sirius. Het lijkt alsof ze drie opeens weer kunnen ademen. "Er is iets anders," zeg ik. "Het is ontzettend moeilijk om te zeggen," vult Sirius me aan.

"Jullie kunnen alles zeggen," zegt Lily, dat stelt me wel gerust. "Nou, ik..." ik haal even een hap zuurstof, mijn hart bonkt als een gek op en neer, Sirius pakt mijn hand. Als hij ziet dat ik het ontzettend moelijk heb vertelt hij het. "Ze is zwanger,"

"Wat?!"schreeuwt James, Lily gilt en Remus verstijft. "Wauw," brengt Lily uit. "Het is perongeluk gebeurt," fluister ik. "Dat snappen we," zegt Lily. "Je weet dat we jullie blijven steunen hè?" Zegt Remus. Ja, dat weten we. Ik ben zo blij met deze vrienden, ze steunen me door dik en dun.

Die middag vertel ik het aan professor McGonagall, ze zegt dat het beter is als ik naar huis ga. Het laatste jaar hoef je toch niet perse te doen. Ik kan later wel terug komen, maar ze verwacht van niet. Sirius wou met me mee, maar dat mocht niet. Het schooljaar is nog maar drie weken bezig, dus ik ga Sirius een tijd niet zien.

Als ik thuis aankom springen mijn ouders meteen in mijn armen, gelukkig heeft professor McGonagall het al vertelt, dus dat hoef ik niet meer te vertellen.

Negen maanden later

Het schooljaar is bijna voorbij, maar mijn zwangerschap ook. Ik zit met een gigantische buik op de bank, ik voel me beroerd, te jong. Als de deurbel gaat wil ik opstaan, maar mijn vader duwt me terug en loopt zelf naar de deur. Hij opent de deur, in de deuropening staat niemand minder dan Sirius.

"Sirius!"Schreeuw ik, Sirius zegt netjes gedag tegen mijn vader en rent dan naar mij toe. Als allereerst drukt hij een kus op mijn lippen. "Waarom mocht je al komen?"vraag ik. "Professor McGonagall zei dat je bijna gaat bevallen. Daarom mocht ik naar je toe, ze wilt namelijk niet dat ik de bevalling mis," Sirius wrijft over mijn buik en fluistert allemaal schattige dingen naar het kindje, ik moet glimlachen.

"Jij bent dus de vader," onderbreekt mijn vader het gesprek. Sirius word knalrood. "Ehhh, ja,"zegt hij dan. "Nou welkom bij de familie," zegt mijn vader vrolijk. Sirius en ik kijken hem verbaast aan, hij doet er chil over.

De rest van de dag vertelt Sirius me dingen die zijn gebeurt op Hogwarts. Peter is weggegaan, James en Lily zijn eindelijk samen en Romy kan verschrikkelijk mooi zingen.

Opeens voel ik verschrikkelijke pijn, ik slaak een gilletje. Dan weet ik het, de baby komt en dat roep ik ook. onmiddellijk word de dokter gebeld en rijden we in een moordend tempo naar het ziekenhuis.

De bevalling is geen pretje, na wat gepers is het kindje er eindelijk uit.

"Hey, meissie," fluister ik, de baby ligt in mijn armen en kijkt me  met grote grijze ogen aan, Sirius zijn ogen. Sirius zelf zit te glunderen naast het bed. "Ze heeft jou haar en ogen," zeg ik tegen hem. Ik heb tranen in mijn ogen van geluk, ik hou nu al van mijn meisje.

Opeens rent er een horde mensen naar ons toe met een boze zuster er achteraan. Al mijn vrienden nemen plaats op een stoel en kijken naar het kindje, Sirius en ik.

"Hoe heet ze?"vraagt Lily na een korte stilte. Sirius en ik kijken elkaar liefdevol aan en zeggen dan: "Lana," "ons kindje heet Lana,"zeg ik er nog achterna. Lana valt in slaap.