Monster's Pet (Phoenix #2)

Chapter 3

Chapter 3 - Autumn

"Bakit mo ba ko sinama dito?" tanong ko sa halimaw.

Pagkagaling namin sa KFC, nagdiretso kami sa pinakadulong part ng Metro, papunta sa isang liblib na sementeryo; sa Galax Memorial Park.

The place is so peaceful, and solemn. Maraming mga puno,  kaya kahit mataas na ang sikat ng araw, hindi gaanong mainit. 

I'm guessing may bibisitahin si sumner dito, dahil sa mga dala niyang flowers, candles, and candies. At hindi rin naman siguro kami pumunta lang dito para tumambay.

Halimaw na 'to, wala talagang balak pumasok at dinamay pa ko.  

This is probably weird to say, pero kung hindi siguro ito sementeryo, I would find the place relaxing. Ang tahimik kasi, tanging mga huni lang ng ibon at preskong simoy ng hangin sa mga puno ang maririnig. 

"Aalay mo na ba ko sa mga kapwa mo halimaw?" tanong ko ulit habang sinusundan siya. Tuwing kasama ko siya, para lang akong nakikipag-usap sa sarili ko. 2/10 times lang siya sumasagot sa mga tanong ko eh! Dahil madalas, katulad ngayon, ngigisi lang siya. 

Pasalamat na lang talaga siya at gwapo siya, dahil may favoritism talaga ako sa mga gwapo. 

Suddenly, the monster stops and just plops down on the grass. 

What the?

And then I see it, the name engraved on the gravestone before us.  

Autumn Winter Falle.

So, the monster had a sibling. Hindi ko kailangang mag-brainstorm para malaman 'yon.  Although, their parents probably did brainstorm to give them such unique names. 

Autumn Winter and Sumner Spring. All four seasons. They have such genius parents.

Buong pag-iingat na nilagay ng halimaw ang flowers at candies sa gravestone at sinindihan ang mga kandila.

"Hello, Autumn." greets the monster. His usual bored eyes are now full of somber, but he tries his best to smile. "Did you miss me? Because I miss you, I always do. I miss you every day. Mom and Dad are gonna be here soon, don't worry. Kailangan lang nilang asikasuhin 'yong problem sa company abroad kaya ako lang muna ngayon. 'Wag kang magtatampo ha?"

My heart sinks, and I don't know why. 

Hindi lang siguro ako sanay na makita ang halimaw na ganito. Palagi lang kasi siyang nakangisi, o naka-poker face.

Umupo ako sa tabi ni Sumner. "Brother or sister?"

"Twin sister."

"Oh." That explains the birth date. Pareho sila, April 12. Nakaukit din 'yon sa gravestone including the death date. "God. She was so young..." I lick my lips, "Is it okay to ask uhm..." nag-alangan akong magpatuloy, but he brings me here so I guess okay lang naman magtanong, "her cause of death?"

"Leukemia... I'm the healthier twin." malungkot na sagot ng halimaw, nakatitig lang sa damuhan. There's more to his eyes too, nagtatanong ang mga ito.

Bakit ang kapatid niya ang nagka-leukemia at hindi siya?

I can't read minds, it's just so evident in his eyes. I usually can't read him at all because he seldom shows his emotion, pero iba ngayong araw. 

I don't have a biological sibling, but I do know and understand the pain of losing someone at a very young age. Although wala akong kadugo na malapit sa'kin, I have my best friends: Alisson, Loise and Luke whom I consider as my heart and soul siblings. And honestly, they are more than enough for me.