Monster's Pet (Phoenix #2)

Chapter 10

Chapter 10 - Monster Free

So it's true, everything that falls breaks.

I take a deep breath to calm myself. Nang masiguro kong wala na si Sumner at Loise sa paligid, doon lang ako tumayo. I want to slap myself, hard. Pero ayokong dagdagan ang sakit ng katawan ko. Masyado nang masakit ang dibdib ko para saktan ko pa ang sarili ko. 

What I need to do? Pick up the pieces and make it whole again. Palagi namang ganoon eh. It's hard, of course. But there's no easy way to deal with this mess we call life. And it's not like the monster broke my heart or something, I did this to myself.

I'm a complete idiot.

Mahuhulog na lang ako, doon pa sa taong hindi ako ang gustong saluhin? Worse, sa halimaw pa na ang best friend ko ang gusto.

Fuck my life.

I laugh at my own pathetic state. Nakakatawa ako at nakakaawa. Pinunasan ko ang luha ko, buti na lang waterproof ang mascara ko dahil baka tuluyan nang naging worst day of my life ang araw na 'to. Sawi na nga ako, panget pa 'ko? Ain't never gonna happen. I may be feeling miserable, but at least I don't look like one.

"Charlie Velarde?"

Natawa na lang ulit ako dahil sa tumawag sa'kin. What a great timing.

"Were you crying?" natatawang tanong niya. "Your eyes are puffy. You were crying." Nakangising kompirma niya. 

Magaling na pala 'tong haliparot na 'to. Sabagay, months have already passed, gagaling siya sa ayaw o sa gusto ko. I smile menacingly, "You'll cry too if you don't shut up."

"So Charlie Velarde, the unfeeling bitch knows how to cry? Well, life is a bitch... like you."

Mas nilawakan ko pa ang ngiti ko. "Yeah, because if it was a slut like you, it would be easy."

"I'm not a slut!" kumuyom ang kamay niya at nagtangkang sugurin ako.

Tumaas ang isang bahagi ng bibig ko, hindi pa rin nadala ang gaga. "Come at me."

Sumugod siya at hinila agad ang buhok ko. I want to roll my eyes, hindi pa siya natuto sa huling pagtutuos namin. Lakas pa rin ng loob na sumugod. Nag-iisip ba siya? She's clearly at a disadvantage because of her long ass curly hair. Another reason why pixie cut is convenient.

Sinipa ko ang tiyan niya because well, I can. Napa-urong siya ng ilang hakbang, nabitawan ang buhok ko. Muntik pa siyang mabuwal but she manages to keep her balance. Hindi ko nilakasan ang sipa, dahil hindi naman kailangan. This girl is no match for me. Nagawa ko nga siyang lumpuhin ng ilang linggo eh.

I aim at her face next. Pinadapo ko sa pagitan ng mga mata niya kamao ko. I'm too fast for her, before she can even register what I'm doing, hilo na siyang bumuwal sa aspalto. Pumutok ang parteng sinuntok ko at agad na nagdugo. 

I'm feeling way to pissed to take pity on her, so I laugh again. Even to myself, I sound like a maniac. 

Whoa, nakaka-miss palang manuntok! Suntukin ko kaya ulit siya? Pero hilo pa rin sya eh. And it's no fun fighting the weak.

Gaano na ba katagal? Simula pala nang ma-transfer ako dito sa Saunder, hindi pa ulit nasabak sa gulo at basag ulo.

Habulin ko kaya ang halimaw at suntukin? I'll surely feel better, I fucking need to punch him! I need to punch someone again, anybody, really, para mabawasan ang bwisit na nararamdaman ko sa dibdib ko.