14. Bölüm

13.8K 416 157
                                    

Bölüm şarkısı: Çağatay Akman'dan Sensin Benim En Derin Kuyum.

Keyifli okumalar.

14. Bölüm

Buğra'nın bir kardeşi vardı ve ben bunu yeni öğreniyordum. Aşık olduğum, evlendiğim, çocuk planları kurduğum adamın bir kardeşi vardı.

"Ne? Sen bunu bilmiyor muydun yani?" dedi Selin. İçimde çılgınlarca kahkaha atma dürtüsü vardı.

"Evet, bilmiyordum." Olacak iş değildi bizimkisi de.

Selin bizi rahat bırakmak için dışarı çıkarken kapıyı da kapattı. Anlayışlı olduğu için ona minettardım.

"Buğra."

"Söyle."

"Senin bir kardeşin var."

"Evet."

"Senin. Bir. Kardeşin. Var." Neredeyse tıslayarak söylemiştim.

"Evet," dedi Buğra aynı şekilde. Derin bir nefes aldıktan sonra tezgaha dayadığım kalçamı kaldırdım ve bu sefer sandalyeye oturdum. Bunu yapma amacım ondan uzak olan bir yere oturmaktı.

"Kız mı, erkek mi?"

"Kız."

"Benim neden bundan hiç haberim yok?"

"Bilmem, hiç konusu açılmadı ki. Ee? Durup dururken sana 'Benim kız kardeşim var.' mı diyeceğim?"

Haklıydı bir bakıma ama değişik, tuhaf hissetmiştim. Biz evliydik. Evli insanlar, birbirine köpek gibi aşık insanlar; birbirlerinin her şeyini bilir!

"Buğra... Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Sonuçta biz birbirimizi seviyoruz ama... Ama... Bu çok farklı. Tamam mı? Birbirimizi daha tam olarak tanımıyoruz."

Buğra kaşlarını çattı. "Birbirimizi tanımamız için bolca zamanımız var."
Dudaklarımı ıslattım ve konuştum. "Sen aklını mı kaçırdın?! Birbirimizi tanımadan evlenmek..." Derin bir nefes aldım.

"Ne demeye çalışıyorsun?"

Gözlerimi kaçırarak "Bilmiyorum... Ara mı versek?" diye sordum. Saçmalamış mıydım yoksa?

Buğra bir anda deliye döndü. "Ne demek ara vermek? Biz ortaokul aşıkları mıyız, sanki çıkıyoruz da ara verelim diyorsun. Ulan..! Biz evliyiz, evli!? Heceliyim istersen, ev-li. Dediğin şeyin saçmalığına bakar mısın? Adamı sinir ediyorsun bazen."

Bana karşı ilk defa bu kadar çok uzun bir cümle kurması gözümden kaçmazken dediklerimi düşündüm. Saçmalamıştım. Bazen ne dediğimi gerçekten bilmiyordum. Salaklık doğamda var sanırım.

"Özür dilerim," diye mırıldandım. Kollarındaki yerimi almıştım bile. Sımsıcak, yumuşak... Benim yuvam.

"Bir daha ayrılıktan söz etmeyelim, olur mu? Seni kaybetmekten korkuyorum." Buğra'nın sözleri gözlerimi doldurmaya, kalbimin hızlanmasına yetmişti. Bu nasıl bir adamdı böyle? Kendine beni aşık etmişti bir anda. Bazen öyle güzel şeyler söylüyordu ki... Bana çok özel ve çok güzel hissettiriyor.

Buğra son kez mırıldandı. "Sensin benim en derin kuyum."

Psikopat Kocam (Düzenleniyor.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin