Yedek Plan

*10*

"Bir dakika tanrım... Yanlış mı anladım? Sen bana az önce hamileyim mi dedin?" Liliana şaşkınlıkla gözlerini büyüterek Bella'ya baktı. Bella onu kafasıyla onayladı.

"Evet hamileyim. 2 aylık oldu." Ellerini karnına götürüp dokunduğunda Liliana onu uzun uzun inceledi.

"O kadının seni aldattığını sezmiştin değil mi? Neden yine de ona bir bebek vermek istedin?"

"Ben her zaman anne olmak istedim. O günlerde beni buna inandırmıştı ve ben zannettim ki... Bu bebek o ve benim aramdaki herşeyi güçlendirir..."

"Ona sormalıydın." Dedi şarabından bir yudum daha alırken. Önündeki az pişmiş eti tadarak Bella'dan bir cevap bekledi.

"Ama sormadım. Sürpriz olsun istedim beni yavaşlatsın istemedim. Sadece benim olsun başka kadına bakmasın istedim. Ama o ne yaptı? Otel odalarında beni aldattı. Evde onun bikinisiyle güneşlenirken çektiği fotoğrafları görüyordum. Flörtöz bakışlar, istek dolu bir vücut. Onu istedikçe beni itti. Ne zaman onu istememeye başladım o zaman değerimi bilmeye başlamıştı."

"Sonuç olarak. Bekâr ve hamile bir kadınsın değil mi Anabella?"

"Evet öyleyim ve Liliana, hamilelikten mi bilmiyorum ama. Elinde kadehin ve üzerindeki takım elbisenle cesur tavırların beni becermene olan isteğimi arttırıyor."

"Tamam, Anabella buraya gel." Liliana şarabıyla ayağa kalktığında Bella onu takip etti saçlarındaki ince tokayı çözdü ve saçlarının omuzuna düşmesine izin verdi. Liliana koltuklardan birine oturduğunda Bella bacaklarını iki yana açarak kadının kucağına oturdu.

"Andrea seni kaybettiği için tam bir aptal." Dedi Liliana dudaklarını kadının göğüsleri arasına bastırmadan hemen önce.

"Eğer Andrea beni kaybetmeseydi seninle sevişemezdim."

"Hayatın bu kadar parlakken bir bebek seni zorlamayacak mı? Editör oluyorsun. Terfi etmişsin." Liliana cevabını merak ettiği soruları tek tek sormaya başladı. Bella ise onun yumuşak öpücüklerinin tadını çıkartıyordu.

"Umurumda değil. Anne olmak istiyorum. Bu gece neden beni çağırdın Liliana?" Dedi kendini toparlamaya çalışarak. Yutkunarak karşısındaki kadının zümrüt yeşili gözlerine baktı loş ışık izin verdikçe.

"Gözünü boyayıp seninle bir kere daha sevişmek için. Ama artık buna ihtiyacım yok."

"Çünkü ben hamileyim ve sen hamile bir kadını becermek istemiyorsun." Dedi Bella hafif kırgın ses tonuyla. Kucağından kalkmaya çalıştığında Liliana onu daha sıkı bir şekilde kavradı ve kucağına geri bastırdı.

"Hayır, hayır. Artık gözünü boyamaya ihtiyacım yok. Aramızda kimse olmadan sevişebiliriz. Hatta istersen yanında olacağım. Her konuda."

"Karşılık olarak ne istiyorsun Liliana."

"Sen bir medya devinin editörüsün ben ise Teknoloji devi bir firmanın yöneticisiyim. Sadece makalelerinde bana gerekli övgüleri vermeni istiyorum. Adil bir anlaşma gibime geliyor."

"Bunu düşünmeliyim."

"Düşünmen gereken bir şey yok Anabella. Ben seninle olacağım ve sen medya imparatorluğunda beni öveceksin bu kadar..."

"Bilemiyorum Liliana."

"Kabul et Anabella. Bir anlaşma hazırlattım lütfen karşıma geçer misin? Bunu konuşmak istiyorum." Bella, yavaşça kadının kucağından kalkıp koltuğa oturduğunda Liliana ayağa kalkıp salondan çıktı. Bella geri doğru yaslanmış elini karnına koymuşken Liliana tekrar içeriye girdi.

"Bir iş kadını olduğunu sürekli gözüme sokacaksın demek. Tamam mükemmel." Liliana gülerek elindeki dosyayı kadının önüne bıraktı. Bella dosyayı alırken güldü.

"Evet. Bu anlaşmada, senin bana olan övgülerine karşılık banka hesabına geçecek olan yüklü miktardaki paradan bahsediyor." Liliana odada dolanırken aynı zamanda Bella'nın incelemekte olduğu dosyayı masanın üzerine doğru fırlattı.

"Senden para istemiyorum Liliana. Sen zaten gözümde mükemmel bir iş kadınısın."

"Karşılığında sana bir şey vermezsem kendimi kötü hissedeceğim."

"Karşılık beklemiyorum. Arkadaşım olman hoşuma gidiyor." Liliana derin bir nefes alarak koltuğa oturdu.

"YORK'un benim için yazdığı her satır çok önemli."

"Bunu biliyorum Liliana. Seninle mükemmel bir seks yaşamamış olsaydık bile hakkında iyi şeyler yazacaktı. Senin kadar harika yükselen, güzel ve genç bir kadınla tanışmadım daha önce... Artık odana gidebilir miyiz?" Liliana bedenini kaldırıp Bella'nın tam önünde durdu ve kızı kucakladı.

"Göründüğünden ağır olduğunu söyleyebilirim."

"Hamile olduğumdandır." Liliana dudaklarını bir kaç kez kadının boynuna değdirdikten sonra gülerek çenesini öptü.

"Henüz bir kaç gram olan bir bebeği mi suçladın sen az önce?" İkisi de gülerken Liliana dikkatli bir şekilde üst kata çıkıyordu.

#KalbiDengem