emin misin? • dominik + aleksander

BÖLÜM 6 - "SENİ SEVİYORUM!"

Umarım beğenirsiniz arkadaşlar.Ayrıca vote sınırı koymayı unutmuştum yani bölüm yayınlamak zorunda kaldım.(iyisiniz hadee dkflfklgsşfş)Biliyorum "Sınır koyuyorsun ama uzun süre sonra yazıyorsun." diye söyleniyorsunyz ama zamanım olmuyor.(çalışıyorum skflkfld)Neyse daha fazla zamanınızı almayayım.İyi okumalar :D

BÖLÜM 6 - "SENİ SEVİYORUM!"

sadnessandpain: Merhaba.

Görüntülü arama isteği geldi.Vendetta maskemi taktıktan sonra "kabul et" yazısına tıkladım.Sam ağlıyordu.Hem de çok...

-------

"Ne oldu?!"

Sesimin titremesine önem vermedim.

"Çok kötüyüm Andrew.Çok kötü.Üzüntüden yemek yemiyorum.Mide bulantısından kusuyorum ve en kötüsü ne biliyor musun?Sigaraya başladım."Asla içmem."diyordum."

Ellerini saçlarına götürdü.

Kolunu kestiğini biliyordum ama bilmemiş gibi yapmam gerektiğini hissettim.

"Kolun..."

Çabucak koluna baktı.

"Kestin değil mi?Ben sana KESME demedim mi?!"

Sargılı koluyla yüzünü kapadı.

"Üzgünüm...B-Ben...Özür dilerim.Ama elimde değil anlamıyor musun?Elimde değil."

Gözyaşlarını silip derin bir nefes aldı.

"Bu arada...Bugün Melanie ile karşılaştım."

Yüzümdeki kanın çekildiğini hissettim.Vücudumun soğukla irkildiğini hissettim.Boğazımı temizledim.

"N-Ne oldu?"

"Ağlayarak yanıma geldi ve sarıldı.Dominik'in...Onu dövdüğünü söyledi."

"Aa?!Neden öyle bir şey yapmış ki?"

Resmen Dominik ben değilmişim gibi davranıyordum ve bu canımı yakıyordu.

"Bilmiyorum...Söylemedi.Sadece özür diledi ve gitti.Daha doğrusu onunla gittim evine.Yalnız hissetmesin diye."

Kafamı ciddiyetle sallıyordum.Alexander gözlerini yere dikmişti.En sonunda kafasını kaldırdığında konuşmaya başladı.

"Sence bu mümkün mü Andrew?Dominik bu kadar sert ve kaba birine donuştü mü?"

Söyledikleri karşısında şoke olmuştum.

"Tekrar beraber olduğumuzda -ileriki zamanlarda- beni döver mi?"

Alt dudağım sarkar vaziyette ona bakıyordum.Neeeyy?

Silkelendim ve kendime geldim.

"B-Bence öfkesini ondan çıkarmak istemiştir."

Dudaklarını çizgi haline getirdi ve konuşmaya başladı.

"Haklısın.Neyse bu konuyu kapatalım yoksa sinirlerim daha çok bozulacak."

"Tamam."

Garip bir sessizlik.

Ama uzun sürmedi.

Sessizliği bozan Alexander olmuştu.

"Aslında varya..."

Dikkatle baktım.

"Evet?"

"Onunla gittim ya...Onu öldürmeyi düşünüyo-"

"NE?!ÖLDÜRMEK Mİ?!Sam sen delirdin mi?!"