Jack:
Felix:7 YIL ÖNCE:
Jack üzerinde dengede duramadığı buz patenleriyle piste doğru yürüdü. Buza adımını attığı anda göründüğü kadar kolay olmadığını anlamasına rağmen pes etmeyecekti.
Hevesini kıran ilk şey buza bastığı anda kayıp düşmesi olmuştu. Zorlukla ayağa kalktı, ki buz üzerinde düştükten sonra patenlerle ayağa kalkmak acemi birisi için oldukça zordu. Tam herkese rezil olduğunu düşünmeye başlayacaktı ki diğerlerinin de pek de farklı durumda olmadığını gördü. Tabi o sarışın çocuk hariç...
Çocuk Jack ile aynı yaşta olmasına rağmen sanki yürümeden önce kaymayı öğrenmiş gibi ustaca kayıyordu. Jack ona hem büyük bir hayranlık duymuş hemde kıskanmıştı.
Çocuğun hareketlerini iyice izleyen Jack ayağa kalkarak hareketleri taklit etmeye çalıştı ama ikinci adımını atışında sol ayağı fazla öne kaymış ve tekrar kendini yerde bulmuştu.
Belki de bunu başaramayacaktı. Buz üzerinde dengede durmak göründüğünden çok daha zordu. Jack yerde oturup bunu düşünürken sarışın çocuğun ona doğru kaydığını ve kalkmasına yardım etmek adına elini uzattığını görmedi.
"Hallå. Jag är Felix!" Dedi çocuk gülümseyerek. Tabi Jack'in bunun ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikri yoktu.
"Afedersin anlamadım. İngilizce biliyor musun?" Dedi Jack.
Çocuk gülümseyerek çevirdi. "Merhaba ben Felix."
Jack Felix'in elini tutarak ayağa kalkarken gülümsedi. "Bende Jack."
"Memnun oldum Jack. Patende yeni misin?"
"Evet bu ilk kayışım."
"Ah harika. İlk seferin olduğuna bakarsak oldukça iyisin." Dedi Felix. Bu Jack'in yüzünün kızarmasına sebep olmuştu. "Te- teşekkür ederim." Diye kekeledi.
Jack'in annesi uçağı kaçıracaklarını söyleyerek Jack'i alana kadar kaymaya devam ettiler.
Felix ile vedalaşırken onu bir daha göremeyeceği için oldukça üzgündü. Ama bir yandan da mutluydu çünkü İrlanda'ya dönünce kesinlikle patene devam edecekti. Bir gün Felix gibi bir patenci olmak istiyordu. Ve ne kadar zaman alırsa alsın bunu başaracaktı.