2 Y I L S O N R A
Okulun son günüydü. Jack bu günün gelmesinden korkuyordu ama gelmişti. Yanında yatan Felix'i uyandırmamaya çalışarak kalkarak yerdeki pantolonunu bacaklarına geçirdi.
Aynaya bakarak birkaç ay önce yeşile boyadığı saçlarını düzeltti.
O sırada Felix uyanmıştı. Uykulu gözlerini Jack'e dikti. "Günaydın" dedi gülümseyerek. Perdeden sızan gün ışığı sarı saçlarını ve mavi gözlerini aydınlatıyordu.
"Günaydın." Dedi Jack elinden geldiğince gülümseyerek. Yakın zamanda ayrılmak zorunda kalacaklarına rağmen Felix'in birkaç gündür neden bu kadar mutlu olduğuna anlam veremiyordu.
Yatağına oturarak üstünü giyen Felix'i izledi.
"Bu gün son gün..." dedi somurtarak.
Felix gülümsedi. "Biliyorum. Hey mezuniyette ne giyiyorsun?"
Jack dalgın gözlerini yere çevirdi "Bilmiyorum."
Elindeki gömleği Jack'e uzattı Felix. "Bunu giyebilirsin."
Jack gömleğinin düğmelerini iliklerken Felix'de saçlarını düzeltiyordu.
"Hadi gidelim." Dedi Felix, Jack'in elini tutarken.
***
"Bu harika okul yılı için herkese teşekkür ediyorum. Bazı kişiler veya olaylar bizim hayatımızı sonsuza kadar değiştirir. İyi ya da kötü yönde... Ve benim için çok önemli bir kişi hayatımı iki kere değiştirdi. Teşekkür ederim Felix. Seni seviyorum!"
Jack konuşmasını bitirdikten sonra diplomasını alarak kürsüden indi. Sıcak yaz havası yüzderine vuruyordu.
Felix'in gülümsedi. "Güzel konuşmaydı."
"Teşekkür ederim."
Geriye kalan birkaç saat çok hızlı geçmişti. Geriye kalan son zamanlarını da birlikte odayı toplayarak geçirdiler.
"Ne zaman gidiyorsun?" Diye sordu Jack.
"Üç saat sonra."
Jack kendisini gülümsemeye zorladı. Yanında ağlayarak Felix'i üzmeyecekti.
"Son bir buz patenine ne dersin?" Diye sordu Felix, Jack'in elini tutarken.
"Tabi" Jack'in gözleri dolmuştu ama hemen sildi.
***
Felix buza çıkarken Jack'in elini tuttu. "Hadi gel."
Kayarken zamanın nasıl geçtiğini fark etmemişti. Ama üç saat hemen geçip gitmiş gibiydi. "Felix senin gitmen gerekiyordu." Diye hatırlattı Jack istemeye istemeye.
"Jack..." dedi Felix Jack'in elini parmakları arasına alarak. Ardından yere çöktü. "Benimle evlenir misin?"
Jack donup kalmıştı. Dili tutulmuş gibiydi. "Fe-Felix... b-ben... Aman tanrım evet!!! Seni seviyorum!" Jack gülümseyerek Felix'in boynuna sarıldı.
Birkaç gündür üzerinde olan üzüntüsü bir anda uçup gitmiş gibiydi. Hayatında hissetmediği kadar mutlu hissediyordu.
Felix'in ellerini tuttu. Bir daha ayrılmak zorunda kalmayacaklardı.
