ANONİM-TEXTİNG

#16

Nora terleyen avuç içlerini tişörtüne sildi ve yavaş adımlarla Egenin yanına ulaştı. Ardından gerginliğini üstünden atmak istercesine kendini silkeledi ve Egenin omzundan sarstı. Ege gözlerini yavaşça açarken ne olduğunu anlamaya çalışır bir hali vardı. En sonunda yutkundu ve konuşmaya başladı.

"Sende kimsin?"

Nora titreyen ellerini arkasına sakladı. Heyecandan ne yapacağını şaşırmıştı. Sonunda ağzını araladı ama diyecek hiç bir şey bulamıyordu.

"Sağır mısın?"

"Ben..." yutkundu ve sözlerine devam etti. "Beni hatırlamadın mı ben küçüklük arkadaşın." Deyip gergince güldü.

"Hatırlamadım."

"Neyse bunun bir önemi yok." sesli bir nefes alıp verdi ve Egeyi kaldırmaya çalıştı.

"Ne yapıyorsun?"

"Burada mı uyumayı planlıyorsun seni evine götürüyorum."

"Haa, tamam o zaman." diye mırıldandı ve ayağa kalkmaya çalıştı.

Nora da bir elini Egenin kolunun altından geçirdi ve yürümesine yardımcı oldu. Yavaş adımlarla barın çıkışına doğru yürüyorlardı.

Bardan çıktıktan sonra bir kaç sokak boyunca yürüdüler ve ana caddeye çıktılar. En sonunda taksi durağını görünce Nora'nın içi rahatladı.

Taksinin önüne geldiklerinde adamla konuştuktan daha sonra Egeyi taksiye yerleştirdi ve yanına oturdu. Taksici adama adresi verdi, geriye sadece Egeyi güvenli bir şekilde evine götürmek kalmıştı.

Bir kaç dakikanın ardından Egenin evinin önünde durmuşlardı. Adama taksimetredeki parayı uzattıktan sonra Egeyi tekrar omzundan sarstı ve gözlerini açmasını bekledi.

Ege gözlerini araladıtan sonra, "Uyumak istiyorum." diye mırıldandı ve tekrar gözlerini kapadı.

"Ege hemen kalkıyorsun ve seni evine güvenli bir şekilde götürüyorum. Hadi!"

Gözlerini tekrar araladı ve ağlamaklı bir şekilde konuştu. "Tamam ya, niye kızıyorsun." 

"Kızmıyorum sadece bugün yeteri kadar yoruldum ve eve gitmek istiyorum hadi arabadan çıkmana yardım edeyim."

Ege yavaşça taksiden çıktı ve ardından Nora kolunun altına girdi.

"Anahtar nerede?"

"I-mm." diye mırıldandıktan sonra devam etti. "Sanırım şu cebimde olacaktı."

Nora gösterdiği cebinden anahtarı çıkardıktan sonra kapıyı açtı ve apartmana girdiler.

"Kaçıncı kattı?"

"Üç."

Asansör geldikten sonra güç bela omzunda uyuklayan Ege'yi yanına çekti ve 3 yazan yere bastı.

Sonunda üçüncü kata geldiklerinde hızlıca asansörden çıktılar ve Nora gergince kapıyı açmaya çalıştı ama omuzunda uyuklayan Ege ona hiç yardımcı olmuyordu.

"Ege! Doğru dur lütfen."

"Tamam." diye mırıldandı ve bu seferde duvara doğru yaslandı.

Nora en sonunda kapıyı açtığında derin bir nefes aldı.

"Ege hadi kapıyı açtım."

"Tamam."

Ege'nin kolundan tuttuktan sonra savsak adımlarla içeriye girdiler.

"Odan nerede?"

"Koridordaki ilk sol kapı."

Ona cevap vermeden hızlı adımlarla Ege'nin kolundan çekerek odaya doğru yürümeye başladı.

Odanın kapısını açmadan önce titrek bir nefes aldı ve kapıyı açtı. Odası en çok mavi tonlarındaydı. Ege'nin belinden kavrayıp yatağa doğru yürümeye başladı. Yatağın yanına geldiklerinde Egeyi hiç kibar olmayan bir şekilde yatağa ittirdi. Kolu kopmuştu be!

Yorganın kenarından tuttu ve Egenin üstüne örttü. Bir kaç dakika boyunca onu sessizce izledi ve uyuduğundan emin olduktan sonra arkasını döndü. Tam kapıdan çıkacakken masanın üstünde ki parfüm şişesi gözüne çarptı.

Masaya doğu yaklaştı ve üzerindeki parfümü eline aldı. Bir kaç kere üstüne sıktı sanki üzerine kazımak ister gibi. Tam parfümü yerine koyacakken Ege'nin sesini duydu.

"Ne yapıyorsun sen?"

Nora Egenin aniden çıkan sesiyle sıçradı ve yere düşmek üzere olan parfümü yakaladı. Parfümü eski yerine koydu ve kapıya doğru hızlı adımlarla yürüdü.

"Sana diyorum?"

"Ben bir şey yapmıyordum."

"Neden parfümümü üstüne sıktın?"

"Sen uyumamış mıydın ya?"

"Uyuyordum sen odayı parfüm kokusuyla doldurmadan önce."

Sessiz kaldım ve yüzüne boş boş baktım.

"Sen okuldaki şu popüler kız değil misin?"

"Hangi popüler kız. Turuncu saçlı olan mı? Ben turuncu değilim ki."

"Ne saçmalıyorsun sen? Adın Nora değil mi?"

"Öyle miydi?"

"Bence senin güzel bir uykuya ihtiyacın var."

"Bence de. Ben gitsem iyi olacak."

Tam kapıya elini kapıya uzatmıştı ki aniden arkasını döndü ve Ege'ye şu soruyu sordu.

"Yarın bu yaşananları hatırlar mısın?"

Ege ilk önce kahkaha attı ve "Neden?" diye sordu.

Nora gergince Ege'nin sorusuna cevap verdi.

"Hatırlaman iyi olmaz."

"Merak etme içince hiçbir şeyi hatırlamam."

Nora tuttuğu nefesi verdi ve gerginliği biraz olsun azaldı. En azından Ege eve sağ salim varmıştı.

Son kez Ege'ye baktı ve gülümsedi. "İyi geceler."

"İyi geceler."

-----
Bölüm nasıldı? Yorumlarınızla belirtirseniz sevinirim.