Karanlığa Sor

YOKLĞUNUN YORGUNLUĞU

Yalnızlığımda neler çektim bir bilsen.
Yokluğunda neler yaşadım bir bilsen..
Yokluğunun yorgunluğuna düştüm..
Halsiz kaldım.
Umutlarım.....
Hayallerim ......
Öyle bı suya düştüler ki....
Benim senin yokluğunda kan kustuğum suya düştüler...
O suda kırmızıya boyanıp senin bana verdiğin ümitlerle süslenip yeşerdiler....
Yokluğunda efkarlandırdılar beni..
Ahmet Kaya dinler oldum..
Şimdi ben nerdeyim sen nerde..
Söylesene nerelerdesin ...
Ben senin tam kalbinin üstündeyim..
Peki sen nerdesin nerde nerelerde..
Yıldızlarımın sahibi, GÖKYÜZÜM..
Söyle yağmur söyle...
Söyle gökyüzüme o nerde...
Söyle ay doğmadan düşmesin yaş gözüme....
Söyle ona nerde olduğumu bilmesede..
Baksın gökyüzüne...
Bı bir diğeri..:
Şimdi bir uzak şehirdeysen..
Yağmur yağıyorsa ve buğulanmış camlara adımı yazıyorsan...
Zennetmiyorum yazdığını ama hayal işte ne yapalım..
Düşüncelerimde dur diyemiyorum ki.
Dinle beni gölyüzüm dinle...
Belki yaş görmedin sen gözlerimde .
Bir mağzer patlıyordu yüreğimde...
Mıstık kuşu da su yetiştiriyordu patlayan ateşe...
Mıstık kuşu varya çırpındı ellerimde...
Ben iki kere ağladım demişti Ahmet Kaya..
Ben iki kere değil sayısız defa ağladım ağladım Mustafa bey..
Hiçbir şey sızlatmamıştı yokluğun kadar..
Aylardır yüreğimde hatıraların ağlar..
Yangınlar yakmadı gözlerin kadar beni...
Kırmızıya boyanıp süslenen hayallerim hayalet olurcasına yok oldular....Yokluğunda..
Yokluğunda yıldızlar bir bir kayıp düştüler , hayallerim gibi..
Dedim yıldızlara  biz barışıtığımız zaman dilek tutarız o zaman kayın diye ama.. 
Senin beni dinlemediğin.gibi onlarda beni dinlemediler..
Yokluğunun yorgunluğu yanıyor..
Küle çevrilmeden su yetişir ona Mustafa bey..
Seherin yanıyorr, yanıyor
Paramparça olan kalbini ancak sen bütünleştirirsin..
Ölmeden yetişte nefesinle ayakta kalsın....
Ölürse o vicdanla nasıl yaşarsın..
Ölümüde çok istesede.
Yakala onu....
Sen nefesinle ona geç kalıpta ölürse eğer....
Sakın mezarına gitme..
Uzaktan Fatiha oku sadece ..
Birlikte secdelerde selametle kalalım....